“Yaşamaları mukadder olanlara hiçbir ok tesadüf etmez, ölüme mahkûm olanlarsa istirahat ederken bile ölürler.”
Siz şaşırmışsınız. Hiç Tanrı’nın oğlu olur mu? O tektir.
Atilla'nın ve Hunların şehrinizi zaptetmeleri gururunuza dokunmasın. Çünkü bizim vatanımız dünyadır ve her tarafı zaptedeceğimize imanımız var.
Hançerin altında bütün insanlar müsâvîdirler.
Bu Hunlara ait her şey bir sırdır.
“Attilâ’nın ölüsü de, dirisi gibi milletlerin mukadderatını değiştirmişti. Bunun için, aradan bin dört yüz bu kadar sene geçtiği halde hala tarih Sezar’dan ve İskender’den daha fazla onun adını anıyor ve hala <<Attilâ>> namı, asırların arasındaki zaman uçurumlarını atlayarak bize kadar geliyor ve mazinin karanlıklarında şaşaasından hiçbir şey kaybetmeyerek, safî ışıktan mamul, nuranur bir abide gibi gözlerimizin önünde parıldayıp duruyor.”
«Attilâ» kimdir? Bunu kimse iyi bilmiyor. Bizzat kendi bile kendisini meçhuller içinde hissetmiştir.
Onorya'nın bakışları, bir uçurumun kenarını tırmanan yılanlar gibi Attila'nın gözlerinin içine süzülerek yürüyordu.
Sayfa 62
"Bu sıra sıra ağaçların en güzel hayalleri va'deden ve en müthiş felaketlerle tehdit eden kudretli duruşlarında kendisini buluyordu. "