Yaşanmamışlığa karşı benden bir parça
Karanlık bir gölde ,
Avare bir kuştum ben,
Bilinmeyen,
Bana ait olmayan,
Benim ait olmadığım bir dünyada,
Çırpınan.
Gölden ziyade,
Kalbinin derinliklerinde,
Bilmem Ne İçin
Her gecenin sabahında güneş doğdu da,
Ne geceden çıkabildim ne de gün görebildim.
Her yavru arayıp anasını buldu da,
Ne anayı bulabildim ne de dizinde yatabildim.
Suları olmayan avare bulut gibiyim,
Ne ağlayabildim ne de gülebildim.
Tükendi ahti ömrüm eyvahlar ile,
Ne yaşayabildim ne ölebildim.
Sermayem idi hep acı ile keder,
Ne satabildim ne de kar edebildim.
Mevla bir aşk verdi ki özüme,
Ne canan diyebildim ne de yar diyebildim.
Yürüyüp giderken gençliğim koşarcasına,
Ne yetişebildim ne de yıllara dur diyebildim.
Yuvasız kuşlar gibi viranelere tünedim,
Ne bir yurt tutabildim ne de mekanım bura diyebildim.
Penceremde şarkı söyler yazın avare kuşlar,
sonra hop, uzaklaşırlar.
Güzün sarı yaprakları şarkı bilmezler,
üşürler önce, sonra titrer,
hıçkırıp yere düşerler...
- 
Rabindranath Tagore
"Bana gülümsedin, hiçbir şey anlatarak konuştun benimle, anladım ki buydu uzun zamandır beklediğim."
Tagore, Avare Kuşlar
"Bana gülümsedin, hiçbir şey anlatarak konuştun benimle, anladım ki buydu uzun zamandır beklediğim."
Tagore, Avare Kuşlar
Avare Kuşlar
Bana gülümsedin, hiçbir şey anlatarak konuştun benimle, anladım ki buydu uzun zamandır beklediğim
Rabindranath Tagore