Her gecenin sabahında güneş doğdu da,
Ne geceden çıkabildim ne de gün görebildim.
Her yavru arayıp anasını buldu da,
Ne anayı bulabildim ne de dizinde yatabildim.
Suları olmayan avare bulut gibiyim,
Ne ağlayabildim ne de gülebildim.
Tükendi ahti ömrüm eyvahlar ile,
Ne yaşayabildim ne ölebildim.
Sermayem idi hep acı ile keder,
Ne satabildim ne de kar edebildim.
Mevla bir aşk verdi ki özüme,
Ne canan diyebildim ne de yar diyebildim.
Yürüyüp giderken gençliğim koşarcasına,
Ne yetişebildim ne de yıllara dur diyebildim.
Yuvasız kuşlar gibi viranelere tünedim,
Ne bir yurt tutabildim ne de mekanım bura diyebildim.