Eski Toz
Yaşayan, gelip geçen bir yolcudur;
Ölü, eve dönmüş bir adam.
Cennet ve dünya arasında kısa bir yolculuk,
O zaman, ne yazık ki! On binlerce çağın aynı eski tozuyuz.
Aydaki tavşan ilacı boşuna dövüyor;
Fu-sang, ölümsüzlük ağacı,
çıra odununa dönüştü.
İnsan ölür, beyaz kemikleri tek kelime etmeden dilsiz kalır.
Yeşil çamlar baharın gelişini hissettiğinde.
Geriye bakıyorum, iç çekiyorum;
Önüme bakıyorum, yine iç çekiyorum.
Hayatın buharlı ihtişamında ödüllendirilecek ne var?
-Li Po