Dürr-i Yekta (İnci Tanesi) Sözler
Sovyet döneminin ünlü Gürcü şairi Mayakovski ile Nâzım Hikmet, Moskova’daki üniversite yıllarında zaman zaman biraraya gelerek şiir üzerine konuşur tartışırlarmış. İşte böyle bir karşılaşmalarının birinde, Mayakovski sormuş:
- Nâzım en ünlü şairiniz kimdir?
Nâzım Hikmet hiç duraksamadan:
-Şeyh
"Ettik o kadar ref'i taayyün ki Neşati
Ayine-i pür tab-ı mücellada nihanız"
Ettik o kadar ref’-i taayün ki Neşâtî
Âyîne-i pürtâb-ı mücellâda nihanız
(Neşâtî)
(Ey Neşâtî! Kendimizi ruh iklimlerinde öylesine yitirdik ki, artık gönlün parlak aynalarında bile görünmez olduk.)
Ettik o kadar ref ü taayyün ki neşati
Ayine-i pür tab-ı mücellada nihanız biz
Hamdi Yazır merhum, İsra ve Mi'rac hadiselerinde Peygamberimizin Rabbinin ayetlerini görmekle beraber kendisinin de artık Rabbinin ayetlerinden olduğunu sonucuna varır.
Neşati'nin şu beyitleti geldi aklıma:
ettik o kadar ref ü taayyün ki neşati
ayine-i pür tab-ı mücellada nihanız
Ettik o kadar ref'-i taayyün ki Neşatî
Ayîne-i pür-tâb-ı mücellâda nihanız
Hz. Musa Tûr Dağında Rabbini görmek ister. İşittiği cevap şudur:
"Len teranî!"
Beni göremezsin.
“Fakat şu dağa bak, eğer yerinde durabilirse beni görürsün”
Dağ tecelliye dayanamaz, paramparça olur. Hz. Musa düşer bayılır. Ayıldığında şu sözleri işitiriz: