Bir çift nedir? Güvence karşılığında varoluştan vazgeçiş, yasal aşkın cazibesiz yüzü. Bayağılığa en az yatkın olanları bile bayağılaştıran bu gizli oturum, en kıpır kıpır insanları bile hantallaştırır. Etrafımda bireylerin vasatlık içinde harcandıklarını, tevekkül içinde yaşlandıklarını, evlilik denen memuriyetin bataklığında gençliklerinin tüm heveslerinden birer birer vazgeçtiklerini görüyordum. Bir arada yaşayan kimselerin birbirine benzer hale gelmesinden, birlikte yaşadıkları kimsenin kusurlarını benimseme uysallıklarından, yıvış yıvış suçortaklıklarından, onları dahada birleştiren ihanetlerine varıncaya kadar nefret ediyordum.
Sabah kalkınca Telegram’da gördüm, beş dakikada falan okudum.
Bana böyle kitaplarla gelin kardeşim, beş dakika üstü kitapları okuyamıyorum. Çok zor bu işler. Zor.
Ben bugün bu ülkeden vazgeçtim.
Dersini çalışmaya gitmişsin, bu ülke için bir şeyler yapmak istiyorsun, üstünde kimseye iyi hal indirimi verdirmene sebep olacak (!) bir kıyafet yok, sakin sakin eve dönüyorsun ama sırf yoldan bir kız geçti diye, saç da tahrik edici olabilir gerçi hayatlarında hiç kadın görmemişler çünkü, ne oldukları belli olmayan
Bazı hislerimi karşılayacak sözcükleri bulmak çok zor geliyor artık. Tek söyleyebileceğim bir kadın olarak varolduğum için kendimi çok şanssız hissetmem, maalesef...