Batıyı bir erişmişlik içinde görmemiz, her gün biraz daha ona özenmemiz ve kendimizden tiksinmemiz, felaketlerin felaketi!...
Ağaç, vahdet musikisinin ne muazzam şekil senfonisi...
Hristiyanlık bâtılı güzelleştirmeye bakarken, bizim hakkı çirkinleştirmeye davranmamız müslümanlık mıdır?
Hesaba çekilmeden nefislerinizi hesaba çekiniz!
-Mademki bir hafta sonra gelebileceksiniz; bana gider ayak öyle bir şey söyleyin ki, onunla bir hafta yaşabileyim…
-Ya ben bu bir haftayı nasıl yaşayabileceğim; düşünüyor musunuz?
Sayfa 26
-Ziyanı yok. En büyük rahat, rahatsızlığa alışmaktır.
Yaşamanın mânasını mı soruyorsun? Sana göre bir cevap vereyim: Her işte ölümü unutmak faaliyetinden başka bir şey değil. Evet, size göre yaşamak bu!
Sayfa 19
Bir zamanlar aynadaki kızın;
Öyle bir umutsuzluk vardı ki gözlerinde, acımadım desem yalan olur.."
Sayfa 36
Kadınsız ev boş kafestir.
Sayfa 103
Yaş odunlar gibi haykıra haykıra yanma!.. Kuru odunların eriyişine denk, tatlı ve sessiz kavrul!..
Sayfa 88
"Kendinden kurtul ve ol"
Sayfa 69
Biz, hepimiz kendimizden başkasını sevemiyoruz! Başkasında sevdiğimiz yine kendimiz...
Sayfa 65
Kendini görmeyen, aramayan, bir takım zanlar içinde kemikleşen, donan mizaçlardan tiksiniyorum!..
Sayfa 65
Ah çorak kafa ve yağmurlu gönül...
Ağlamak, pek bildiği ve sık sık denediği bir şey değil...
Gözyaşı onun ruh kuyusunun derinlerinde ve yukarı çekilmesi çok zor...