Konuştukça daha çok sinirleniyorum. Susunca
sustu oluyor. Susunca diyorum ki, bilseler böyle olmazdı. Susunca diyorlar ki, ne haldesin bilelim, demiyorsun bir şey. Ben ağzımı açınca yine aynı şeyler oluyor. Yine bi halt olmuyor. Doluya koysam ne, boşa koysam ne, ortada bardak yok.
Susmadan önce biraz konuşsaydım keşke. Bir şeyler mırıldansaydım kendime. Şimdi böyle yaralı hayvanlar gibi, sabahın erken vaktinde ağlayan kedi, kuş gibi belki.. Öyle garip bir durumdayım işte. Ne bileyim, bir şeyler deseydim en azından. Şimdi herkes dinlese bile açamam ağzımı. Zor günlerin hepsi geçiyor da geriye kalanlar hep buruk oluyor. Elini neye atsan kıracakmışsın gibi geliyor. Birçok şey seni kolayca deviremiyor ama ne zaman bir şeye sevinsen, mutlu olsan, hep buruk hissediyorsun. Insanin o an geçmişine dönüp, ağlayan haline sarılası geliyor. Hava almak için dışan çıkıyorum ama insanların arasında daha çok havasız kalıyor gibi dönüyorum eve. Şikayet etmiyorum da, gram hevesim yok. Yeni birini tanımak için, yaşamak için, en ufak bir girişimim olmuyor. Hatta ben kendimi sevdirmemek için bazen elimden geleni yapıyorum.
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
Değişmek zor ama bazen aynı adam olmak daha zor. Hayat öyle yüklenir ki; ne kalmak istersin, ne gitmek. O durumdayım işte.
Can Yücel
Orhan Pamuk “Kar”ı anlattı. - NTV- Ruşen Çakır Röportajı
- İlk romanınızın çıkışı 1982. 20 yıl sonra 7. romanınız çıkıyor. Nasıl bir duygu?
Pamuk - Hoşuma gidiyor, kitapların okunması da, sevilmesi de hoşuma gidiyor. Bunları bitirmiş olmaktan da son derece memnunun. Her roman bittikten sonra hissettiğim gibi bir memnuniyet var şu anda. Bir boşluk duygusu oluyor. Özellikle romanı bitirirken, çok
Düşerken
Nereden anlatmaya başlayayım Jülide?
Kelimelerin kifayet etmeyeceğini bile bile söze girmek kadar elem verici ne olabilir? İnsan sonu kötü bir hikâyeyi anlatmaya nereden başlayacağını bilemiyor, sen söylemiştin. Şimdi ben de aynı durumdayım. İçimdeki hararetli sıkıntıyı giderecek serin sözler peşindeyim. Hangi kelimeden medet umduysam bir jilet gibi boğazımı, dilimi paramparça etti. Ne söylesem bir yanıyla yarım kalacak, biliyorum. Kendini anlatabilmek diye bir hurafe var, işimize geldiği için körü körüne inanıyoruz. Bu dünyada kim kime kendini anlatabilmiş ki?
~ Tarık Tufan
Karekterim kafami çok karıştırıyor ;yanlız olmaktan çok keyif alıyorum aynı zamanda sosyalim de , bezen sessizim bazende çok gülerim bazen söyleyecek hiç bir şeyim olmaz bazende çok açık sözlüyüm sürekli başka bir durumdayım her durumunda dibini yaşıyorum
Arkadaşlar selam!
Her zaman Youtube'de - İnstagram'da kitap yorumlayan, maraton yapan, ya da okur okumaz kameraya yorumda bulunan insanlara özenmişimdir. Fakat mücbir nedenlerden kaynaklı böyle bir şeye cesaret edemedim. 
Ünsüz Youtuberın Günlüğü(youtube kanalı açamadığı için günlüğünde youtuber gibi takılan bir kızın hikâyesi) misali bende sanki video
"Diyelim ki, senle ben her an birlikteyiz. Sonra birçok huyumdan bıkmaya başlarsın. Evimize her misafir gelişinde, güvende hissetmek için fazla içki içmemden veya aynı saçma, entel hikayeyi tekrar tekrar anlatmamdan. Biliyorsun işte, bütün bu hikayeleri dinledim ve tabii ki kendimden bıkmış durumdayım."
Before Sunrise (1995)
-
Değişmek zordur; ama bazen aynı adam olmak daha zordur...
Hayat öyle yüklenir ki üstüne,
Ne kalmak istersin, ne de gitmek.
O durumdayım işte!
; ( 
Can Yücel )
Günlük şiir dozumuzu alalım :)
Tebrikler!
Kendini bitirmeyi başardın bende..
Gurur duyabilirsin kendinle,
Hakkındır..
Hür olmanın haklı gururunu yaşa.
Nerdesin, ne yapıyorsun, söylemek zorunda değilsin.
Benden kanatlanıp uçtuktan sonra,
hangi dala konduğunun önemi yok artık
Kanatların kırılana dek özgürlüğünün tadını çıkar.
Hakkındır.. Tebrikler..
Sen, varken de hep