Sonunda benim de ayaklarım yerden kesildi!" diye ekledi ve sonra alçak bir sesle, sanki kendi kendine söylenirmiş gibi, karanlığın içinde yavaş bir şarkı tutturdu: Yol hiç bitmez, uzar gider Başladığı kapıdan Az gittik uz gittik ama Gücüm yettikçe yola devam Bacaklarım yorulsa da Yürürüm varana dek anayola Yollarla işler birleşir orada Bilmem yolculuk sonra ne yana Durdu, bir an sessiz kaldı