Enver Ercan'ın ikinci tekil şahsa hitaben yazdığı Gece şiiri, kimliksiz şiir kişisinin sahip olduğu mental problemler, yaşadığı hayat ve karşılaştığı sorunlar sonucundaki nevrotik durumunun analizi niteliğindedir. Şiir kişisinin içinde bulunduğu hâl, şairin teşhis sanatını kullanmasıyla yansıtılmıştır. Şairin kullandığı tekrar ifadeleri, karakterin bilinçaltını yansıtmış ve ümitsizliğini keskinleştirmiştir. Ercan'ın örtülü üslubu, şiir kişisinin olumsuz aksiyonlarını derinleştirmiş ve karakterin realitenin şerrinden delüzyona sığındığına işaret etmiştir. Ercan, ilk kıtasında iki kadın karakteri pasif ve zayıf konumda tutarak bu durumun failinin kimliksiz baba karakteri olduğuna dair ipucu vermiştir. Karakterin iki boyutlu gölgesinin üç boyutlu varlıklardan etkilenmesi ifadesi baba karakterinin dominant ve gerçekçi otoritesinin ağırlığını göstermiştir. İkinci kıtada, karakterin kendi içinde yaşadığı duygusal çatışma ve kronik tedirginlik hali, bu histe acemi olmasının belirtilmesi ve "günü denemek", "ölümün tetiğine basamamak" gibi ifadelerle intihara sürüklenme durumuna doğru yol çizmiştir. Bu durumdan sonra araya giren " dün de bugün de yarındı" tekrarı, şiir kişisinin sanrıları içinde yaşadığını ve yarına bağlı ihtimalleri deneyimlediğini göstermiştir. Şiir boyunca şiddete yatkın, karışık düşünceler, kararsızlıklar ve sanrılarla yaşadığı şeklinde profili çizilen karakter; şiirin ahenk ölçülerine dikkat edilmeden yazılmasıyla karakterin bilinçaltını okuyucuya biçimsel olarak yansıtmıştır.

Sürçüyor ZamanEnver Ercan · Varlık Yayınları · 201411 okunma