“You think you don’t deserve peace and happiness and good things, but you do!” Rangi yelled. “You, Kyoshi! Not the Avatar, but you!”
“Do you have any idea how painful it’s been for me to follow you on this journey where you’re so determined to punish yourself?” she said. “Watching you treat yourself like an empty vessel for revenge, when I’ve known you since you were a servant girl who couldn’t bend a pebble? The Avatar can be reborn. But you can’t, Kyoshi. I don’t want to give you up to the next generation. I couldn’t bear to lose you.”
The sight made Kyoshi’s breath come to a standstill at the very time she needed it flowing. Rangi was so beautiful, illuminated by moon and fire, that it hurt. She was strength and skill and determination wrapped around an unshakable heart.
Kyoshi had always admired Rangi. But right now, it felt as if she were gazing at her friend through a pane of glass freshly cleaned. Some mighty and loving spirit had reached down from the heavens and outlined the Firebender in new strokes of color and vibrance.
Okur Takip Önerileri
Biraz açıklayayım: Bu, küçülmenizi olanca şiddetiyle idrak etmenin verdiği zevktir; o kötü halinize rağmen başka türlü olamayacağını, tek bir kurtuluş çağresi bulunmadığını, artık değişemeyeceğinizi, hatta bunun için zamanınız, inancınız olsa bile kendinizin istemeyeceğinizi anlamanın zevkidir. Ayrıca değişmek isteseniz de fark etmezdi, zira sizin için başka yol kalmamıştır muhtemelen.
Sayfa 8
Farenin bu durum karşısında tutacağı tek yol, her şeyden vazgeçip yapmacık, kendisinin de inanmadığı küçümser bir gülümsemeyle delikçiğine kaçmaktır. Orada pis, leş kokan yeraltında hakarete, alaya uğramış zavallı faremiz derhal kesin, zehirli ve özellikle sonsuz bir kin beslemeye başlar. Artık kırk yıl, durmadan, uğradığı hakareti en ufak, en utandırıcı ayrıntısına kadar hatırlayacak, her seferinde kendinden de büsbütün yüz kızartıcı şeyler ekleyerek bu uydurmalarına alabildiğine üzülüp sinirlenecektir. Bir yandan kurduklarından utanır, bir yandan da kafasını kurcalaya kurcalaya "olabilirdi" bahanesiyle olmuşları alabildiğine şişirir, eklemeler yapar ve hiçbir şeyi affetmez. Belki öç almaya da kalkışır, ama bunu miskince, sinsi sinsi, ne öç almak hakkında ne de başarısına inanarak yapar..."
Sayfa 12
Rincewind bu ağaçla bir daha konuşmadı ama bu kısa sohbetten, ilk ağaç dininin temelleri doğdu ve zamanla dünyanın tüm ormanlarına yayıldı. İyi bir ağaç, temiz ve edepli bir hayat yaşayan ve her şeye karşı dik duran bir ağaç, ölümden sonra da yaşayacağına emin olabilirdi. Ve eğer gerçekten iyi bir ağaç olmuşsa, beş bin rulo tuvalet kağıdı olarak yeniden doğabilirdi bile.
Sayfa 21
Ah, evet. Hatırlayacak çok şeyin olmasının önemli tarafı, daha sonra onları hatırlayabileceğin bir yere gitmek. Anlıyor musun? Durman lazım. Evine dönene kadar, gerçekte hiçbir yere gitmemiş sayılmazsın. Sanırım işin anlamı bu
Sayfa 244
Celia'nın kalbini kırmıştım çünkü hayatımın yarısını onu severek, diğer yarısını ise onu ne kadar çok sevdiğimi saklayarak geçiriyordum.
Sayfa 306
