Elde kalan biraz acı bir de kırık kalp
Dağların karları erimeden gel
Yazım senin kışım senin yar
Hasretin boynuma dolanmadan gel
Adın cennet gözlerin bahar
"Dönemimizin özünü ortaya koymanın en kolay yolu bu - en düşük ortak paydayı almak. Çalkalanan su bir kez duruldu mu yüzeyindeki gök kuşağı gibi renkli kaygan yağı görebilirsin."
Burada, Japonya'da karın ruhunun kadın olduğuna inanırız: Kar masalı. Oysa Batı masallarında kar her zaman yakışıklı, genç bir erkektir. Beni tam anlamıyla ele geçirdin. Güzelliğinde eridiğimi hissetmek ve karın içinde donarak ölmek - hiçbir alın yazısı bundan daha tatlı olamaz.
Dalgalar kayalara çarpıp kırıldıkça,
Rüzgarın keskin gücünü hissediyorum.
Yalnızlığa yavaş yavaş yenilen,
Ben, geçmiş günleri özlüyorum.
Sevdiğimiz birisiyle birlikteyken bile, bedeniyle ruhunu iki ayrı şey gibi görecek kadar aptallık ediyoruz.
“Gerçek kan hiç dökmedim. Yürek dışında hiçbir şeyi yaralamadım”
“Bir zamanlar aylaklık ve hüzün, tıpkı kendisinin istediği gibi yaşamın ayrılmaz parçalarıydı. Nasıl olmuştu da bu zevki, hiç sıkılmaksızın, doyasıya tadını çıkardığı bu eğlenceyi yitirmişti? Tıpkı birinin evinde unutulan bir şemsiye gibi kaybolup gitmişti işte.”
“Beni bu yalnızlığa zorla iten kim?”
youtube.com/watch?v=dYwRDG-...
Dağların karları erimeden gel
Yazım senin kışım senin yar
Hasretin boynuma dolanmadan gel
Adın cennet gözlerin bahar…