Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
“Bir başıma kaldım. İstek içimi yakıyor. Başıma gelenlere dayanamıyorum. Yolumu yitirdim, nereye gideceğimi bilmiyorum. Yüreğim istek duyduğu şeye asla sahip olamayacak… Küçük, özel sevinçlerim, özürlerim, kendi kendimi kandırmalarım… hepsi bitti ! Şimdi elimde kalan yalnızca geçmiş günlere,yitirdiklerime duyduğum özlemin alevi. Büyümek, peki ama ne için ? Korkunç bir boşluktayım. Hayat artık bana acıdan başka ne sunabilir ? Odamda yapayalnız… Geceler boyu bir başıma… Dünyadan ve herkesten uzak, acılar içinde. Haykırsam sesimi kim duyar ? Bu arada başkalarının yanında benliğim her zamanki inceliğini koruyor. Bomboş bir soyluluk… İşte benden geriye kalan. “
İnsanın ne istediğini bilmeden kendini oradan oraya sürüklemesinin, insanca duyguların güzel aktarıldığını düşünüyorum. Yazar, o dönemki batı hayranlığı ve batılılaşmayı tümden reddediyor ve hatta bu yüzden hayatına son veriyor. Hastalıklı bir aşk hikayesi etrafında o dönemin japonyasını okuyoruz. Son sayfalara gelene kadar kendi kendime ehh diyordum ama kitabı kapattığımda bende buruk ve güzel bir tat bıraktı, kitapta en sevdiğim şey ise kitap boyunca müthiş doğa tasvirleri, doğaya bakıştaki şiirsellik…
Uzun zamandır kitap bitirmiyorum gibi hissettim buraya gelince. Yine bir Japon yazarla döndüm. İthaki yayınlarının bu Japon klasiklerini çok merak ediyordum ve ilk bitirdiğim kitap bu oldu. Tsuchiya Kōitsu'nun kapak resmi için bu kitaba başladım. Kar ve Japonya...
Okuduğum en iyi Japonca çeviri. Okuması çok rahattı. Konu olarak eh. Bir Bahar Karları değildi.
Satılık Hayat, Mişima'dan okuduğum 9 kitaptan en farklı Mişima 'yı yansıtan kitap . Ölümün etrafında geziniyor en hızlı, en mizahi en absürt şekilde yazar. 27 yaşındaki Hanio'nun başarısız olan intihar girişimi sonrası hayatını yerel bir gazetede satılığa çıkarması sonucu, müşterilerinin hikâyelerine dahil olması ile maceradan maceraya koşmasını okuyoruz. Soluk almadan oradan oraya sürüklendiğimiz eserde değişen Japonya'nın hâli de sisli puslu resmedilmiş. Ölüm gibi bir temayı mizahi bir üslupla alması ilginç ama çok hızla ilerleyen bir olay örgüsü var. Düşündüğü sorgulatığı şeyleri sevdim ama genel olarak Mişima'dan farklı bir eser. Kadın karakterlerin de önemli yer tuttuğu, hamam böceğinin metafor olarak kullanıldığı kitap Mişima'yı anlamak ona başlamak için doğru bir kitap değil. Hızlı olay örgüsü,soluk soluğa absürt bir macera, ölüm soslu sorgulama için uygun bir kitap. Hâlâ en sevdiğim kitapları:Aşka Susamış ve Bir Maskenin İtirafı. Bahar Karları ve diğerlerini de seviyorum, Satılık Hayat bir tık onların altında kaldı ama birçok okurun keyif alabileceği bir eser.
Bahar Karları- Yukio Mishima, 2023’te okuduğum son kitabım, “Bereket Dörtlüsü" adındaki roman serisinin başlangıç kitabı. Kitap kulübümüzde seçtiğimiz kitaplardan olup öncesinde yazar hakkında hiç fikrim yoktu. Benim gibi yazarla yeni tanışacak olanlara Yukio Mishima’nın sıra dışı hayat hikayesini ve Japonya’nın anlatılan döneme ait kısa
"gerçek güzelliğe tutulmuş birinin gösterdiği belirtiler, cüzzamın belirtilerine çok benzer."
okuduğum ilk mişima kitabı. kitabın betimleme niteliği bazı kısımlarda bir tık aşırıya kaçabiliyor ama bu akışa asla engel değil tabii ki bizi olaydan koparmıyor.
kiyoaki, o dev kibirinden nasıl arınıyor beraber görüyoruz. (bu noktada bazı karakterlerin yapısına değinecektim ama vaz geçtim bunu deşifre etmeye gerek yok diye düşünüyorum. düşündüm.)
her karakter o kadar ince işlenmiş ve alt yapıları o kadar sağlam oluşturulmuş ki hayatımızda varlığı inkar edilemez sağlamlıkta bulunan insanlardan parçalar görüyoruz ve bu da kitapla olan bağımızı kuvvetlendiriyor diyebilirim. bilemiyorum.. okuduğum için çok mutluyum. sizde oluyor mu bilmiyorum ama bazı kitapları ara ara zorluklarda adımlarken (ki ben bunu çoğunda yaşıyorum dağınık aklım dolayısıyla) sonuna dayanınca sallana okuruz da bittiğinde öpüp bağrımıza basarız ya hani.. işte öyle. anlatamadım. anlatamam da aslında öyle çok. ama okuyun. üzgünüm ama memnunum bu kitapla tanıştığım için.. iyi ki var olmuşsun mişima..
muazzam bir betimleme örneğiydi tüm kitap. böylesine basit bir konuyu sırf betimlemelerle 400 sayfalık hale getirmiş mishima. japon tarihi benim için biraz karmaşık olsa da değindiği noktalarla dönemi de çok iyi özetlemiş. öyle ki okurken kendi geçiş dönemleri eserlerimizi hatırladım. özellikle yakup kadri, sevgi soysal gibi isimler geldi aklıma. favori karakterim honda oldu. diğerlerinden farklı, daha başka düşüncelere sahip biriydi. satoko ve kiyo'nun şımarıklıklarından çok uzaktı. kiyo'nun olanaksızlığa olan düşkünlüğünü açıkladığı kısım belki de hepimizin kavradığı problemi nihayet ortaya atmıştı. hakikaten de olanaksızlığı, yoğun duyguların insafına kalmayı seviyordu kiyo. akıl karışıklığı, histerik durumlar peşinde koşmayı arzuladıklarıydı. belki gerçekten de satoko'yu sevmemişti. yazlıkta buluştukları gece yaptığı şaka gerçekliğin kendisiydi.
seri olduğunu bildiğimden sonun böyle olacağını tahmin etmemiştim. hatta bu iş nereye kadar böyle gidecek diye düşünmüştüm ama son... çok farklı bitti ve kalan kitaplarda neler anlatıldığını merak ediyorum.
sonuna şaşırdığım kadar üzüldüm de. çünkü sadece bir karakteri kaybetmedik, başka bir karakterin hislerini de yitirdik. yani honda'nın. her ne kadar kendini tutkudan uzak, özellikle kadınların güzelliğine hayran kalan biri olarak anlatsa da kiyo'ya olan ilgisi şüphesizdi. açıkça belirtilmiş olmasa da bana öyle hissettirdi. içinde kendine bile anlatamadığı çünkü henüz keşfedemediği şeyler vardı. bilmiyorum, kiyo'ya aşık olabileceğini söylediği andan bu yana öyle düşünüyorum.
sonraki kitaplar belki bu kısımlara değinir.
Bana Japon edebiyatına olan ilgimi ve hayranlığımı kazandıran Yukio Mişima’nın Bereket Denizi dörtlemesinin ilk kitabı olan Bahar Karları’nı okuyabildim sonunda
Mişima’nın diğer romanlarını okuduktan sonra seriye başlamakla iyi bir tercih yaptığımı düşünüyorum. Yazar belirttiği gibi tüm ustalığını, ideolojisini, yaşama dair görüşlerini bu romana ve seriye aktarmış. Dolayısıyla kullanılan dile, üsluba aşina olmak romanın özüne ulaşabilmeyi kolaylaştıracaktır. Eserde Meiji Dönemi’nin son bulduğu ve Japonya’nın yüzünü Batı’ya döndüğü bir dönem anlatılıyor. Samuray geleneklerinin yeni kuşağın gelmesiyle birlikte yok olduğu, ölüme, yaşama, ülkeye dair inançların ve bakış açısının değiştiği bu geçiş döneminin sancıları çok iyi aktarılmış. Hem toplumsal, hem bireysel değişimler Mişima’nın betimlemeleriyle, sembolleri ve benzetmeleri ustaca kullanmasıyla anlatılmış. Bahar Karları iyi bir roman okuduğunu hissettiriyor okura.
Yukio Mishima'nın "Bahar Karları" 20. yüzyılın başlarında Japonya'da geçen bir hikayedir ve zengin bir aristokratın oğlu olan Kiyoaki Matsugae ile yeni zengin bir ailenin kızı olan Satoko Ayakura'nın hayatlarını anlatır. Aristokrat bir şekilde yetiştirilmiş olan Kiyoaki, arzuları ve kendisine yüklenen beklentilerle boğuşmaktadır. Öte yandan Satoko, kendi arzuları ve toplumsal geleneklerin baskılarıyla boğuşur. Gelişen ilişkileri, özlemler ve toplumsal yükümlülükler arasındaki gerilimi vurgular ve bu, Japonya'da meydana gelen toplumsal değişikliklerin bir yansımasını ifade eder.
"Bahar Karları", aynı zamanda intikam, ihanet, onur, sadakat ve cinsellik gibi evrensel konular, kitabın alt metninde derinlemesine işlenir. Mishima'nın karmaşık ve çok boyutlu karakterleri, okuyucunun empati kurmasını sağlarken, onların içsel çatışmalarını ve duygusal zorluklarını anlamalarına yardımcı olur.
The Eye of the World(The Wheel of Time, #1) Dünyanın Gözü(Zaman Çarkı, #1)
Goodreads: 4,2/5
1000kitap: 9,1/10
5/5
“Konukları kapıya kadar geçirmek, ama gidişini izlememek geleneğimizdir. Hatırlanması gereken, konuğun eşliğinin zevkidir, gidişinin hüznü değil.”
1000kitap sitesinde okur bir arkadaşımın kitap incelemesinin dikkatimi çekmesiyle
Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Betimleme konusunda son derece başarılı. O kadar ki zaman zaman anlattığı sahnenin içindeymişim gibi hissettim. Örneğin karlı bir günde ben de yürüyüşe çıktım, sakuraların kokusunu içime çektim. Fakat kitap ağır ilerliyor. Hikayenin nereye varacağını merak ettim ama zaman zaman koptum da. Yazarı tanımak için doğru bir seçim oldupunu sanmıyorum, ama yine de okunmaya değer olduğunu düşünüyorum. Serinin diğer kitaplarını da okuyacağım.
Kitabı büyük bir merakla almıştım ancak beklentimi karşılamadı. Yazarı "aşka susamış" isimli eseriyle tanımıştım. O kitabı okurken de başta zorlanmıştım ancak betimlemeler olay örgüsü daha akıcıydı. Bu kitabı yaklaşık 180 sayfa kadar okudum ancak kitap bir türlü akmıyor hep aynı şeyler farklı tek bir şey yok. Mişimanın kalemi bana hitap etmedi.
Spoiler
Daha önce Mişima'nın Dalgaların Sesi kitabını okumuş ve çok sevmiş biri olarak ve bu kitaptan da en az o ölçüde büyüleneceğimi düşünerek okudum fakat beni çok şaşırttı. Genelde internet yorumlarında kitabın biraz yavaş açıldığını bu yüzden okuma hızının biraz kesilebileceğini yazmışlar ama bence burada asıl hız kesen yazarın kullandığı dil değil.
İçerikte çok sıkıntılı bulduğum noktalar oldu. Örneğin karakterlerin birlikte olduğu anlarda erkeğin ancak kadın karşı koyarsa ve tuhaf, istemeyen bir tavır takınırsa işten keyif aldığı özellikle belirtilmiş ve burada yanlış hatırlamıyorsam "tatlı tecavüz" gibi bir ifade kullanılmıştı. Ayrıca yaş, cinsiyet, kan bağı ayırt etmeksizin tüm karakterlerin arasındaki inanılmaz gereksiz cinsel çekim kurguya olan ilgimi kesinlikle artırmadığı gibi kitaptan beni çok itti. Örneğin yaşlı bir kadının ağzının kenarındaki bir kırışığı "geçmiş cinselliğinin yorgunluk izleri" gibi son derece zorlama bir betimleme sadece malum bir okur kesiminin kitaba olan heyecanını canlı tutmak için kullanılmış gibi geldi. Burada olayların geçtiği coğrafya ve zaman dilimi sebep gösterilebilir tabi ki ama bunlar eleştirel bir tutumla yazılmış, "eskiden bu böyleydi" olarak hissettirilen şeyler değildi. Tam tersine "bunlar böyle olması gereken şeyler" gibi yedirilmişti kitaba (örneğin tecavüze uğrayan kadının olaydan sonra erkeğe duyduğu kuvvetli aşk).
Dili hoş tabi. Anlatım ve betimlemeler başarılı ve yerinde. Kitabı beğenmeyen çoğu insanın kurguyu değil de anlatım dilini sevmemesini cidden şaşırtıcı.
Güç manyağı yarım akıllı çırağın hazin sonunu izliyen karanlık elf.
Kitabı beğendim, her ne kadar üçleme kadar olmasa da gayet iyiydi. Her ne kadar kitabı beğensem de çeviride en az 9-10 yazım yanlışı gördüm. Hikayenin bir kısmında üçlemeyi okumayanlar için ekstradan birkaç bilgi verilmiş, bu bilgiler üçlemeden farklı olarak bahsedilmiş yanlış hatırlamıyorsam çevirmen bunu not olarak belirtmişti.
Aşağıda
Japon edebiyatında kalemiyle tanıştığım üçüncü yazar Yukio Mişima. Kitaptan çokça bahsedildiği için okuma listemdeydi. Bitirdiğimde ben ne okudum dediğim bir kitap oldu. Eşi vefat eden etsuko kayınpederinin taşradaki evine yerleşiyor ve olaylar başlıyor. Tacize uğrayan kadın evin hizmetçisi saburodan hoşlanıyor ve onun dikkatini çekmek için çabalıyor. Kitapta her karakter ayrı bir sorunluydu ama etsuko karakterine hiçbir yorum yapamadım. Acı çekmeyi seven birisi mi, sadık bir eş mi, ilgiye muhtaç birisi mi? Ayrıca romanda o kadar çok karakter ve yer ismi vardı ki okurken çok zorlandım. Ayrıca yazar etsuko karakterinden çok etsukonun gözünden çevreyi ve insanları betimlemiş. Kitabın büyük çoğunluğu betimlemeler ile geçti. Beklentimin altında kalan bir kitaptı ancak bahar karları kitabına bir şans vereceğim.
