Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

baharistanes

Minicik adımları ısrarla atmaya devam etmeli. Durmadan. Hiç durmadan.
Reklam
...Saklanılması gerektiği söylendiği için içeri akıyor gözyaşları, bu yüzden de iç açılmıyor. Duman boşalmıyor. Sıkıntılar ve üzüntüler sonlanmıyor." "Ne yapıyor insanlar o zaman?" "Midesi ağlıyor insanların gözleri yerine, 'ülser' oluyor. Başı ağlıyor, dizleri ağlıyor, boynu ağlıyor, beli ağlıyor, böbrekleri..."
"İnsanın sorumluluklarından biri de kendi yüzüne tebessüm ettirmek..." diye düşündüm.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yoksa para ya da mevki kelin başını örten şapkadan başka bir şey değildi. Ve bir rüzgarlık ömrü vardı. Takke düşünce kel görünürdü.
Sayfa 100Kitabı okudu
Kitabın bir başka yerinde, "yaşamın nedeni ya Allah demek ya da Allah dedirtmek", deniliyordu.
Sayfa 100Kitabı okudu
Reklam
Şu an değersiz gibi görünsen bile. Şu an oluşturacağın ilk düşünce bile seni yola çıkarıp değerli yapmaya yeter. Yol uzun, kısa? Bırak bu düşünceleri. Ya da zor, kolay.
Gerçi, güzeli sevmeyen, sevilecek güzeli bilmeyen, bilip de aramayan, arayıp da bulamayan ve hep sevdiğine güzel diyen kimselere karşı söylenecek hiçbir söz yoktur.
incelip derinleştikçe uzayıp gider caddeler seccadeler secdeler
Sayfa 281
.. biliyor musun bazen beşe kadar sayamaz gibi görünüyorsun ama başladın mı arkasını getiriyorsun, sende anlamadığım bir şey bu. Sense sonsuza kadar sayacakmış gibi görünüyorsun ama beşe gelince tıkanıyorsun, ben de bunu anlayamıyorum...
Hüznü erken öğrenmiş çocuklardır onlar. Azarlandığında, korktuğunda, hırpalandığında, kaybettiğinde başına gelen her şeyi, her sonbahar yeniden yaşar. Eski fotoğraflara bakar gibi bakar yaşanmışlıklarına. Ne yapması gerektiğini de yine sonbahardan öğrenir. İyice hırpalanınca toprak, nasıl, karı yorgan yapıp uykuya dalarsa, bu çocuklar da öyle yapar. Korkulu gecelerde uykuyu yorgan yapıp hayallerini bahara saklar.
Reklam
Biz kendimizi hep doğru yoldan ayrılmamış kabul eder ve dünyanın bir imtihan olduğunu hep başkaları için düşünürüz.
Hiçbir şey öğretmeden "kalbiniz temiz olsun kâfi" derseniz, o kalpler pis olur, kararır.
Duvardaki acı bir tonla gürledi: "Tutun ki benim yaşamım otuz yıllık bir ağrıdır. Çaresiz, korkunç ilacı belki olan, belki olmayan." ... "Bir sancıdır benim yaşamım. Ağrının maksimum noktasında acı duymaz insan, dalar, kendini koyverir ağrı gölünün içine,..." Yolcunun sesi duyuldu: "Tutun ki ben de bırakmıştım kendimi günlerin ortasına, akışına." Güzel kız atıldı: "Susmuştum" Yolcu: "Kabullenmiştim, unutmuştum" Güzel kız: "Yaşamın ortasında oluşumuzu, kişinin yaşayan, uyan, uymak zorunda olan, uyarken de bunun bilincinde olması gereken bir şey olduğunu unutmuştuk."
"Durup dururken, bir sokaktan geçerken karar kılmak ve gelmek, bu olabilir mi? Yollar biter mi, gelinir mi oraya? Çıkılır mı buradan?"
40 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.