, bildiğine güvenemeyenlere özgü bir korkaklıkla herkesten iyi konuşabileceği konularda susmayı tercih etmek adetidir.
Sayfa 29 - can
, cehaletin, adamlarının cesaretle savaşmasını mümkün kılan güç olduğuna inanıyorlardı.
Sayfa 162 - AyrıntıKitabı okudu
"Tarih her zaman komünistlerin düşmanlarına, kendi insanlarından daha yumuşak davrandığını göstermiştir. Ancak onların önemli düşmanları olmakla, yeterince hayatta kalabilirsin."
Sayfa 135 - AyrıntıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kanı çekilmiş, gergin, endişeli, yitik yüzler. Köklerinden koparılıp güzel bir vazoya yerleştirilmiş çiçeklerden farksız yüzler.
Sayfa 152 - ParantezKitabı okudu
Nietzsche'yi okudun, Voltaire'i okudun, üstesinden gelebilirsin. Mantık yürütmenin yararı yoktu ama. Mantık yürüterek kendimi kurtarabilirdim ama kanımda değildi.
Sayfa 92 - parantezKitabı okudu
Aradım, zihnimin parmakları ile beni rahatsız eden düşünceye uzanıp tam da dokunamadığımı hissettim
Sayfa 91 - ParantezKitabı okudu
Yağmur tamamen durmuştu; ama hava nemliydi. Toprak ıslaktı. Şiddetli bir rüzgar, soğuk gökyüzünde hızla ve alçaktan kayan gri bulutları sürüklüyordu. Tepeleri rüzgarla eğilen ağaçlar inliyor, hışırdıyordu. Bu, oldukça hüzünlü bir sabahtı
...insanın yalnızca mutluluğa değil mutsuzluğa da ihtiyacı vardır. Mutluluk kadar mutsuzluk da gereklidir.
Merhametli Tanrı, kadını yaratırken doğaldır ki nelere katlanacağını biliyordu; ama ben eminim ki kadın o sırada Tanrı'nın işine karıştı ve Tanrı'yı, şu andaki haliyle onu yaratmaya inandırdı, yani şimdi sahip olduğu özellikleriyle. Yoksa bunca baş ağratıcı varlığı kim neden yaratsın?
Bütün ve halis şahsiyet her şeyden evvel kendisiyle yetinmeyi icap ettirir.
Sayfa 349 - DergahKitabı okudu
...bilmek ikinci derecede kalır. Yapmak vardır, sadece yapmak!.. Sonra kendi kendine konuşur gibi ilave etti:
- Bilgi bizi geciktirir. Zaten ne sonu, ne de gayesi vardır. Mesele yapmak ve yaratmaktadır.
Sayfa 347 - DergahKitabı okudu
Birdenbire telefon çaldı. Asabım o kadar bozuktu ki zilin sesi bana bir kıyamet alameti gibi korkunç ve dayanılmaz geldi. Hakikatte böyleydi. O bana dışardaki alemi hatırlatıyordu. Onun bu odaya hücumuydu.
Sayfa 308 - DergahKitabı okudu
Hele hiddetin değiştirdiği insan yüzü! Öyle kendinden çıkıyor, öyle katılaşıyor ki insan... Dünyada bundan kötü, iğrenç bir şey olamaz.
- Ama sen de ara sıra kızıyorsun... dedim.
- Şimdi değil artık! Şimdi rahatım. Ben etrafımı sevmezsem rahat edemiyorum. Her şey içimde altüst oluyor sanki...
Sayfa 295 - DergahKitabı okudu
Realist olmak hiç de hakikati olduğu gibi görmek değildir. Belki onunla en faydalı şekilde münasebetimizi tayin etmektir. Hakikati görmüşsün ne çıkar? Kendi başına hiçbir manası ve kıymeti olmayan bir yığın hüküm vermekten başka neye yarar? İstediğin kadar uzatabileceğin bir eksikler ve ihtiyaçlar listesinden başka ne yapabilirsin? Bir şey değiştirir mi bu? Bilakis yolundan alıkor seni. Kötümser olursun, apışır kalırsın, ezilirsin. Hakikati olduğu gibi görmek... Yani bozguncu olmak... Evet bozgunculuk denen şey budur, bundan doğar. Siz kelimelerle zehirlenen adamsınız, onun için size eskisiniz, dedim. Yeni adamın realizmi başkadır. Elinde bulunan bu mal, bu nesne ile, onun bu vasıflarıyla ben ne yapabilirim?
Sayfa 225 - DergahKitabı okudu
Her kadehte, her yudumda beni boğacağını sandığım sıkıntılar, fecir vakti cami avlularındaki ağaçlardan kalkan karga sürüleri gibi üzerimden kalkıyor, bir daha dönmemek üzere çok uzaklara uçuyorlardı.
Sayfa 216 - DergahKitabı okudu