Bir arsa vardı da çok devedikenleri doluydu orası, o çocuk yaşamının ince, duygulu özgürlüğünü ne güzel derleyip topluyordu o arsalar; bu kente ne oldu bilemiyorum, çocuklara arsalar bırakmadılar, sıkıntıdan esneyen, akık koca binalarla dolduruyorlar.