İkinci Taburlardan birkaç subayı gördüm. Yeri kazıyorlardı. Meğerse açlıktan bir asker ölüyormuş. Ağzından köpükler akıyordu. Zavallı, daha tamamıyla nefesi bitmeden kazılan mezarının kazma seslerini işitiyordu.
Gözlerini kaybetmiş bir kör sürü gibi bocalanıp gidiyoruz.
93 Harbi’nden sonra, II. Abdülhamid Balkanlar’da kalan toprakları korumayı amaçlayan bir politika izlemiştir. II. Abdülhamid politikasını, Avrupa’nın büyük devletleri arasındaki rekabet ile Balkan ulusları arasındaki düşmanlık üzerine kurmuştur. Sultan Abdülhamid, Balkan milletleri arasındaki anlaşmazlıkları körükleyerek, onların Osmanlı’ya karşı birleşmemelerini iktidarı döneminde başarmıştır. Ancak 1911 sonrasında gerek Osmanlı’nın iç yapısı, gerekse Avrupalı devletlerin hesapları, Osmanlı Devleti’nin planlarını alt üst etmiştir. Yaşananlar, Osmanlı’nın ön görmediği bir şekilde gelişince Balkan Harplerine zemin hazırlanmıştır.
Ömer Seyfettin'e göre bir milletin varoluş harcı dildir.
