Hasta odasının penceresinden bir anlık bakış attım mavi gökyüzüne "Bana bir mısra umut ver, haydi umut ver," dedim içimden.
Sayfa 210Kitabı okudu
.... Bir anlık bakış attım mavi gökyüzüne "Bana bir mısra umut ver,haydi umut ver." dedim .
Sayfa 210 - Portakal kitapKitabı okudu
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı
Hasta odasının penceresinden bir anlık bakış attım mavi gökyüzüne
“Bana bir mısra umut ver, haydi umut ver” dedim içimden
Hasta odasının penceresinden bir anlık bakış attım mavi gökyüzüne ''Bana bir mısra umut ver, haydi umut ver," dedim içimden.