"Bütün ahlak sistemlerinin dışında, köpekler gibi yaşayan insan soyu ne muhteşem! Hiçbir din onun için oluşturulmamış, hiçbir sanat onun için yaratılmamış, hiçbir politika onun için öngörülmemiş! Nasıl da seviyorum hepinizi, çünkü siz kendiniz gibisiniz."
Yaşamak, bir başkasına ait olmaktır. Ölmek, bir başkasına ait olmaktır. Yaşamak ve ölmek aynı şeydir. Ama yaşamak başkasına dışarıdan ait olmakken, ölmek içeriden ait olmaktır. Bu ikisi birbirine benzer, tek fark, hayat ölümün dış tarafıdır.
Sayfa 103Kitabı okudu
Ruhum gizli bir orkestra benim; hangi enstrümanlara dokunduğumu, hangilerinin benim içimde gıcırdadığını bilmiyorum. Bir senfoni olarak tanıyorum kendimi ancak.
Kırmızı Kedi
Hayat, minik darbelerle, küçük iğnelemeler ve aralıklarla canımı acıtıyor.
Ben bir sürü çobanıyım.
Sürü,benim düşüncelerim.
Düşüncelerim ise, hepsi duyum.
Herkesin içkisi kendine. Var olmak bana yeterince içki sağlıyor.
Düşünmüyorum, düş görüyorum...
Ne kendimi hatırlamak ne de tanımak istiyorum.
Çok kalabalık oluyoruz,
kim olduğumuzu bulmaya çalıştığımızda.
Tanrı, daha büyük bir başka Tanrının insanıdır.
İşte, dünyadaki biricik misyon,
Şu: Açık seçik var olmak
Ve bunu düşünmeden yapmayı bilmek.
Bir bulmaca meraklısının ilgisiyle yaklaşıyorum hayata.
Ben bir kaçağım
Doğar doğmaz
Kendime hapsettim kendimi
Sonra kaçtım
Ben olmaktan bulanmış ruhun midesi...
Kendimle arama sızan bu mesafe neyin nesi ?