Böyle bizimkisi de ondan sebep; Her hikayenin bir sonu var yani, geldik bizim hikayenin de sonuna. Bazen gerçeklerden ne kadar korksanda onlardan ne kadar kaçmak istesen de zamanı belirsiz bir anı yüzüne tokat gibi çarpıyor bildiğin bütün gerçekleri.Umursamamak olan biteni; memleketi, dostları, öleni, düşeni yani hiç hiç umursamamak. Bakınca
....
Direnen kadın özgür gelecek
İran rejiminin 43 yıldır halka çektirdiği zulmün artık sonu geliyor gibi görünüyor.
Onların devrim dediği korku imparatorluğunun karşısında artık yeni ve güçlü bir kadın devrimi var.
Mahsa Amani anısına…
Yazıma sevgili Sezen Aksu’nun şu sözleriyle başlamak istiyorum ‘’…özgürlük kaç ölüm ister? kaç kadın, kaç
Birayım yüzü güzelim, gönlü güzelim, ruhu güzelim 🥹 çocukluğum, gençliğim.. “Sil baştan başlamak gerek bazen” diye bağıra çağıra Şebnem Ferah dinlediğimiz deli dolu günlerim.. Aylar oldu haber yok senden ve senin Nazende çiçeğinden 😞 Rabbim annene, ailene sabır versin 🤲🏻 Muhtemel iyi haber de gelmez artık, ama annen “böylesi daha zor, böylesi ölümden zor” demiş. Allahım muhakkak zorlukla beraber kolaylık vardır 🥹 Gönder kolaylıklarını 🤲🏻 Kardeşim sen siyahı çok sever ama yüzünü daima güneşe dönerdin.. Çevir güneşe gözlerini kavuşsun anneciğin 😞
Bir Şeyler
Ne anlam ifade ettiğimi belirlemek için düşünmeye başladığımda hep kendimi başkalarının gözünden görmeye çalışırdım. Vazgeçtim, zor oldu fark etmem.
Kendimi değersiz görmediğimi söyledim şu zamana kadar ama pek de samimi değilmişim anladım. 'Başkaları' benimle ilgili ne düşünüyor bana değer veriyor mu saygı gösteriyor mu? İşe buradan başlamak en baştan kendimi hiçe saymakmış. Şimdi ne yapıyorsun dersen (her kimsen - delirmedim-) gerçekten neyi yapmayı seviyorum, ne konuşmaktan hoşlanıyorum, kimlerle vakit geçirmek beni daha iyi bir halime yaklaştırıyor bu soruların peşine düştüm. Tabii geç kalmış olabilirim ama hayatında bir kere bile kendini sevmeden ölen insanlar var biliyorum. Biraz sakinliğe kavuştuğumu hissediyorum rüzgarı sevmem ama hafif bir esinti var diyelim. Hiç kimsenin üzerimde biçtiği değeri sahiplenmeden kendimi izlemeye niyetliyim.
Söz veriyorum en iyi halime erişeceğim
Siz de okuyunda cümle içerisinde nokta aramanın ne demek olduğunu görün:))))
Uzun zamandır etrafımda bu seriyle alakalı önyargılı yaklaşımlar görüyorum ve burada da bir çok paylaşımlara denk geldim seriye başlamak için tedirgin olan arkadaşlar var🌸bir çok arkadaşımı başlattım siz de başlayın hadi! korkmayın siz bu seriye bayılacaksınız🥰 “Kayıp Zamanın izinde” serisine başlayalı uzun zaman oldu 3. Kitabındayım şu an, şimdilik ara verdim. Fransız yazar Marcel Proust kalemi o kadar değişik ki ancak okuduğunuz da anlayacaksınız (bu eser anlatılmaz okunur😂). Uzun uzun cümleler kitaba odaklanmamı biraz zorlasa da hem zor hem de bu kadar keyifli ve okurken haz duyduğum bir eser oldu🥰 normalde bağlantı kurmakta zorlandığım bir kitabı anında okumayı bırakırım, bu eserde ilginç bir büyü var, kitabın içine girmekte zorlansam da bırakmayı hiç düşünmedim, ben bile kendime şaşırdım (ne seninle ne de sensiz durumu😅). Belki de sanata olan ilgimden, sanat müthiş bir dille anlatılmış ve bitkiler inanamıyorum🤭 uzun uzun cümlelere, yağdır Allah yağdır betimlemelere, çeşit çeşit çiçeklere doydum da doydum😅hem de daha 3. Kitabına kadar😍ha bir de hep diyorum bütün arkadaşlarıma söylüyorum; bu seriyi okurken içerisinde herhangi bir konu veya olay örgüsü aramadan okuyun, cümlelerin güzelliğine bırakın bütün olayı, sonrası çözülüyor. Ve mümkünse grup okumalarında ya da bir arkadaşınızla birlikte okuyun çünkü üzerinde konuşacak çok şey bulacaksınız , ayrıca yavaş yavaş ve üzerinde düşünerek okumakta fayda var🌸 Son zamanlarda okuduğum en kaliteli roman diyebilirim. Kesinlikle okumalısınız!🧡
Bize bir şey oldu
Bir şey oldu. Bize bir şey oldu. Başımıza bir şey geldi. Başımıza büyük ve kötü bir şey geldi. Burnumuz bile kanamasa da, en ufak sarsıntı hissetmemis olsak bile bize bir şey oldu. Hiçbir şey olmamış gibi olmamız mümkün değil. Önce bunu kabul edelim.
Çeşit çeşit seviyelerde etkilendik hepimiz. Farkında olsak da olmasak da etkilendik farklı derecelerde. Kabul edelim. Ve bilelim ki geçecek. Ama nasıl?
Bazı yöntemler var. Suyla haşır neşir olmak, nefes alıp vermek, bir kitap okumak, elinden geleni yapmak, elinden gelenin ötesinin senin sorumluluğunda olmadığını bilmek, dua ya da iyi dilek göndermek.
Ve tekrarını önlemek için önce kendinden başlamak. Unutmamak, unutturmamak, ama kendimizi de sürekli travmatize etmeden, sağlıkla adım atmak.
Çünkü her ne istiyorsak önce onun kendisi olmalıyız. Dürüstlükse önce dürüst olmalı, destek olmaksa önce güçlü sağlıklı olmalı. Hem bedenen hem ruhen.
O kadar üzüldüm ki hasta ettim kendimi ve yolda fenalaştım, sonuç olarak yardım edebileceğim birileri varsa da edemedim. Bu bana ders oldu. Önce benim iyi olmam lazımmış. Sizinle de paylaşmak istedim.
Bize bir şey oldu. Zor evet, ama geçecek. Lütfen kendinize iyi bakın. Çünkü birbirimize lazımız.. İyi ki varsınız.
. 
Elif