Hepimizin de bildiği gibi, insanlarla anlaşmanın ve meseleleri çözmenin anahtarı iletişimdir, değil mi?
Hepimiz, "Neden bu konuyu konuşmuyoruz?" deriz.
"Konuştuğumuz sürece, bir ümit vardır," diye düşünürüz.
Meselenin, eşinizle, patronunuzla, müşterinizle, ev sahibinizle,meslektaşınızla ya da çocuğunuzla ilgili olup olmaması hiç önemli değildir.
İnsanlar, karşılarındakini dinleyip her şeyi açıkca, dürüstçe açıkladıkları sürece, her meselenin çözüleceğine inanırlar.
Buna bel bağlamayın.Gerçek hislerinizi, samimi fikirlerinizi ve gerçek niyetinizi açıklamak, sizi insanlarla her zaman için yakınlaştırmaz.Genellikle, tersi olur. Fakat, birbirinizi daha iyi anlayarak, daha olumlu adımlar atabilirsiniz.
Konuşmanın başarılı olup olmayacağını ya da geri tepip tepmeyeceğini ne belirler?
Strateji.
Kitabımızın konusu da, strateji.
İçimdeki geleceğe dair ümidimin kadayıf gibi tel tel dağılması yüreğimi üşütüyor. Tarihi şahsiyetlerle övünmenin sadakası geleceğe, öğündüğün tarihine ve şahsiyetine ne derece layık olduğun ile ilişkilidir. Lafla peynir gemisi yürütmek sanırım sadece bize özgü olsa gerek. Ne garip bir hal aldı bu millet. Engin Altan Düzyatan’ı Ertuğrul Gazi sanan, Halit Ergenç'i Kanuni zanneden, Arka Sokaklarda oynayan kişilerin polis olduğunu düşünen kitlenin A Haber izleyip ülkeyi 'Süper Güç' olarak görmelerine kesinlikle şaşırmıyorum.
Sadece çok üzülüyorum... Ve maalesef hepimiz aynı gemideyiz batıyoruz ama umurunuzda değil....
//fvzbzkrt089620//
