Bi min, gava dilek û wicdanek, bi fezîletên Îslamê neyê xemilandin; xîretkêşî, rastiya heqîqî û edalet jê nayê hêvîkirin.
Bedîuzzeman Seîdê Kurdî
"Yê hemû stêrkan di destê xwe da negire, ji yek zerreyekî ra nikare bibe Reb.''
Bedîuzzeman Seîdê Kurdî
Kezalik bu dünya menzilinin ve içinde oturan insanların ahvaline dikkat edilirse anlaşılıyor ki: Bu dünya ebedî kalmak için yaratılmış bir menzil değildir. Ancak Cenab-ı Hakk'ın ebedî ve sermedî olan "Dâr-üs selâm" menziline davetlisi olan mahlukatın içtimaları için bir han ve bir bekleme salonudur. Bu dünya menzilinde görünen leziz şeyler, lezzet ve zevk için değildir. Çünki visallerinin lezzeti, firaklarının elemine mukabil gelmez.
Bedîuzzeman Seîdê Kurdî
Em ji bo heqîqeteke wisa pir mezin, zexm, bala, girîng û giranbiha dixebitin ku emtemamê dunyaya xwe, can û canana xwe jî pê bidin, dîsa erzan e. Madem em di rêya heqîqeteke weha de dixebitin, divê em temamê musîbet û zehmetiyan bi metaneteke qewî pêşwazî bikin.
Bediuzzeman Seîdê Kurdî en Nursî
(Şuayan: 368)
Bedîuzzeman Seîdê Kurdî
Nîşana welîtî, şêxîtî û mezinahiyê, tewazû nefsbiçûkî ye; ne quretî û zordestî ye. Nexwe yê ku quretî dike, mîna zarokê ku xwe bi darê zorê li şêxîtiyê girê dide. Hûn jî, bi çavê mezinan li wan menihêrin.
Bedîuzzeman Seîdê Kurdî İstanbul'u terk ederken
Elveda ey gelin libasi giymiş âcuze-i şemta. Usandım; sen zehirli bir bala benzersin. Belki,medeni libasi giymiş vahşi bir adama benzersin, sureten ne medeniligin var; sîreten dahi nifak, agraz içinde o kadar vahşisin. Tam dünyaya benzersin.
yê ku xweş bibîne xweş difikire.
yê ku xweş difikire ji heyata xwe lezzetê distîne.
bedîuzzeman seîd kurdi
“Tav dema bedewiya xoşewîsta min dibîne, şerm dike. Ji bo ku nebîne perdeya ewrî dikişîne serê xwe.”
Hey evîndar efendî! Çi mafê te heye ku tu wê Tava ku rûpelekî nûranî ya heşt ismên e’zem e holê fihêtkar dikî?
Bedîuzzeman Seîdê Kurdî
Dinya madem fanî ye. Hem madem temen kurt e. Hem madem wezîfeyên gelek pêwist pirr in. Hem madem jiyana ebedî dê li vir bête bidestxistin. Hem madem dinya ne bê xwedî ye. Hem madem mudebirekî gelek Hekîm û Kerîm yê vê mêvangeha dinyayê heye. Hem madem ne qencî ne xirabî dê bê ceza bimîne. Hem madem li gorî raza لَا يُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْسًا اِلَّا وُسْعَهَا teklîfa ji quwetê zêde nîne. Hem madem rêya bêziyan li ser rêya biziyan tête girtin. Hem madem dostên dinyayê û rutbeyên wê heta li ber deriyê gorê ne; (nexwe) yê herî bextiyar ew e ku ji bo dinyayê axreta xwe wenda neke, axreta xwe fedayî dinyayê neke, jiyana xwe ya sermedî ji ber jiyana dinyayê xirab neke, temenê xwe bi tiştên nelazim telef neke, xwe wekî mêvan qebûl bike, li gorî fermana xwediyê mêvangehê tevbigere, bi selamet deriyê gorê veke û têkeve bextiyariya ebedî.
Bedîüzzeman Seîd Nûrsî
(Mektûbat 93)