Her bahar olduğu gibi bu bahar da Çanakkale de toprağı kanıyla sulayan dedelerimizin,ecdadımızın, daha çocuk yaşta saçlarına kınalar yakılarak vatan için, Allah için üzerine yağmur gibi kurşun yağan cephelere gönderilen şehitlerimiz için yüreğimiz, kalbimiz kan ağlamaktadır.
Bu bahar da buruk bir kalple ama başımız dik. "Çanakkale geçilmedi, GEÇİLMEZ!" diyoruz.
Allah razı olsun, Allah rahmet eylesin.
Kaç ocağa ateş düştü, kaç kızın gözleri yaşlı kaldı, kaç çocuk yetim,kaçı öksüz?
"Bir hilal uğruna ya Rab, ne güneşler batıyor!"
Bedrin aslanları ancak bu kadar şanlı idi!