Bağdat'ın hırsızları bir gün Behlül isimli bir bilgenin para kesesini çalarlar. Parasının çalındığını fark eden Behlül pek tasalanmaz. Doğruca mezarlığa gider ve bir mezarın yanına oturarak beklemeye başlar. Onun bu durumunu öğrenenler;" Hırsızları takip etmeyecek misin, neden buraya gelip oturdum?" diye sorarlar. Eylül onlara; " Zaten ben de hırsızı bekliyorum. Eninde sonunda geleceği yer burasıdır." cevabını verir.
ben: kendimi üzmemeliyim
yine ben: aski memnu 79.bölüm veda
"behlül mezarlık sahnesi"
adnan ziyagil gibi baban varken harika çevreler edinip kariyer yapabilecekken 19 yaşında behlül diye tutturacak ne vardı nihal
Bihter neyi itiraf edecek Firdevs Hanım, Behlül'le ne ilgisi var?
Senin İşin Daha Zor
Bir hac ibadeti sırasında Harun Reşid Rahmetullahi Aleyh ve Behlül Rahmetullahi Aleyh yüksekçe bir yere oturup oradan ibadet ve dua eden ve bu arada ağlayıp gözyaşı döken insan selini seyrediyorlardı. Behlül Dana halifeyi uyarmak için yeni bir fırsat yakalamıştı.
Dedi ki:
“– Ey Müslümanlar’ın halifesi, bütün bu ağlayıp sızlayan insanlar kendi nefislerinin günahlarının hesabını verip veremeyeceklerini bilmedikleri için ağlaşıyorlar. Hâlbuki sen kendi nefsinin hesabı yanında bütün bu insanların da hesabını vereceksin.