Ya insanlar? Onlara ne olacak?" diye sordu.
Ses bağırdı: "İnsanlar zaten gereksiz! Dünyayı, artık kendi
leri gibilere yer kalmayacak bir hale yine kendileri getirdiler.
Kör bir insan için gökkuşağının renkleri, sağır bir insan için kuş sesleri nasıl boşunaysa, bütün bir yürekle algılanmayan zaman da öyle boşa gider, kaybolur.
"Ne hale gelmiş bu nesil ? Herşey önemli ama ölüm önemli değil !" Ve, kendi kendine soruyordu: "Eğer ölümün onlar için hiçbir önemi yoksa, yaşamanın da yoktur. Öyleyse niçin ve nasıl yaşıyor bu insanlar?"