Ben dostlarımı ne kalbimle ne aklımla severim...
Olur ya kalp durur, akıl unutur!
Ben dostlarımı ruhumla severim... o ne durur ne unutur...!
Mevlana
Aksaçlılardan Öğütler
Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya...
Kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur ne de unutur...
Arkadaşım bir duvarın olsa ne yazardın demişti ilk aklıma gelen buydu:
"Ben dostlarımı ne kalbimle, ne de aklımla severim. Olur ya kalp durur, akıl unutur. Ben dostlarımı, ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur."
Hz. Mevlana
“Ben dostlarımı ruhumla severim.”
Sayfa 93 - Destek YayınlarıKitabı okudu
"Ben dostlarımı ne kalbimle, ne de aklımla severim. Olur ya kalp durur, akıl unutur. Ben dostlarımı, ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur."
Destek YayınlarıKitabı okudu
Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya...
Kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
Sayfa 96Kitabı okudu
Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da
Lezzet kattığını öğrendim.
Her canlının ölümü tadacağını
Ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.
Ben dostlarımı ne kalbimle ne aklımla severim.
Olur ya...
Kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur ne de unutur...
Sayfa 96Kitabı okudu
"Ben dostlarımı ne kalbimle, ne de aklımla severim. Olur ya! Kalp durur, akıl unutur. Ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur. "
Mevlânâ
Sayfa 168 - DİB YayınlarıKitabı okuyor
“Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya...
Kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur ne de unutur...”
Sayfa 96Kitabı okudu
Mevlâna'dan
Ben dostlarımı ruhumla severim
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum.Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi... Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu Aradaki bölümün, ölümden çalınan
Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya..
Kalp durur.
Akıl unutur..
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur ne de unutur.
Olur ya Kalp durur
Akıl unutur
Ben dostlarımı ruhumla severim
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu
Aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu
Sayfa 93Kitabı okudu