Tanrım! herkes tanıyor beni bu kentte.
Ya da herkes herkesi tanıyor.
Ben hariç.
Kendi dahil, kimseyi tanımayan ben hariç
Sayfa 37 - SelKitabı okuyor
Ben cümlemi kurdum: "Gazze hariç her yer işgal altında". Ben bunu net olarak görüyorum. Ve çekinmeden de söylüyorum. Tabii bunu söylerken canınız da yanıyor. Çünkü o zaman bu dünyanın hür insanlarının orada mücadele ettiğini de söylemek zorunda kalıyorsunuz. Geri kalanlar ne yapıyor? Geri kalanlar narkozun farklı dozajlarında kimi daha az kimi daha fazla uyuyarak bir hayat geçiriyor. Farklı dozlarda uyuyoruz yani.
Sayfa 62 - Yuvarlak MasaKitabı okuyor
Bir ölümlünün yaşamında ölüm hariç herhangi bir mecburiyet yoktur.
Sayfa 287 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
Doğru insan yok, yanılsamalar uçup gidiyor ama ben onu seviyorum ve bu başka bir şey. Birini sevdiğin zaman, onunla ilgili bir şey duyduğunda ya da onu gördüğünde kalbin daima küt küt atar. Bana göre her şey geçicidir, sevgi hariç.
Sayfa 102Kitabı okuyor
Romanın Hazırlanması ve Yayını
Bozkurtlar Diriliyor romanının yazımı 15 Nisan 1949'da bitmiştir. Hacaloğlu'nun kitabında 19 Ocak 1946 ile 16 Aralık 1948 tarihleri arasında Atsız'ın sadece sekiz mektubu vardır. Bunların hiçbirinde bu romanı yazdığından bahsetmiyor.
Şüphesiz daha pek çok mektup olmalıdır. Nitekim Hacaloğlu,
Romanın Hazırlanması ve Yayını
Bozkurtlar Diriliyor romanının yazımı 15 Nisan 1949'da bitmiştir. Hacaloğlu'nun kitabında 19 Ocak 1946 ile 16 Aralık 1948 tarihleri arasında Atsız'ın sadece sekiz mektubu vardır. Bunların hiçbirinde bu romanı yazdığından bahsetmiyor.
Şüphesiz daha pek çok mektup olmalıdır. Nitekim Hacaloğlu,
Bir ölümlünün yaşamında ölüm hariç herhangi bir mecburiyet yoktur.
Sayfa 287
"Gözüm birden aynadaki çocuğun yüzüne takıldı. Hatları benimle tıpatıp aynıydı, ama bir o kadar da yabancıydı bana. Uzun uzun aynaya bakarak bu yabancı yüzün anlamını çözmeye çalıştım. Bu yüzde ne içimdeki sevinçten ne de duyduğum hasarsız gururdan eser vardı. Çok sevdiği bir şeyi kaybetmiş ya da hiç bulamamış insanlar gibi görünüyordu. Sanki biri dokunuverse, ağlayacaktı. Aynadaki çocuk ben hariç her şeye benziyordu. Ona daha fazla bakamazdım, yoksa tüm neşemi kaçıracaktı.
Işığı kapattım, onu karanlıkta tek başına bırakarak banyodan çıktım."
Sayfa 27Kitabı okudu
Ben her şiiri okudum
Kendi şiirim hariç
Sayfa 32Kitabı okudu
