"Bir şeyin üzerine fazla düşmenin doğru olmadığını,
her şeyi çok ciddiye almanın yanlışlığını,
olacağın önüne geçilemediğini
ve sabırla her şeyin yoluna girdiğini yaşadım."
"Çocuklarınıza sarılın el ele tutuşun, kolunuzu omuzuna atın, öpüşün, kısacası dokunun onlara."
önce çocuk, sonra engelli
"Havaalanında bir çocuk, yere oturmuş, tepiniyor, ağlıyor, anne baba bir şeyler söylüyor fakat söz geçiremiyorlar. Belli ki çocuğun bazı istekleri yerine getirilemeyecek cinsten.
Aklıma Down’lı çocuklar geliyor.
Eğer yerde oturup ağlayan o çocuk Down’lı biri olsaydı, çevre onun bu davranışını ‘özrüne verirdi, çocukluğuna değil.'
Söylemek istediğim, bizim çocuklarımız da diğerleri gibi ÖZÜRLERİNDEN ÖNCE ÇOCUKLAR. Davranışları önce bu çerçeveden değerlendirilmeli, sonra özürleriyle ilgili konulara bakılmalı."
yetişkinlerde de bazen böyle olmuyor mu ya
“Çocuklar cevabını bildikleri halde, duymayı sevdikleri, duymaktan keyif ve güvence aldıkları için aynı soruyu tekrar tekrar sorabilirler.”
“Davranışlarda değişiklik, ceza yerine ancak sabırla, konuya eğilmekle mümkündür.”
"Konu tahsil, görgü, para değil.
İnsanlık, ayrı bir olay."
o yüzden çok da havalara girmeyin ;)
"Hayat bu, kimin kime, ne şekilde muhtaç olacağı hiç belli olmuyor."
"Ebeveynin içine düştüğü en önemli hatalardan biri de fazla korumacı olmasıdır.
Risk almaktan fazla korkmayıp, çocuklarımızı hem tehlikelerden korumak, hem başarısızlıklarını azaltmak, hem de kapasitelerini ölçmek için mümkün olduğunca özgürlük tanımalıyız onlara."
"...sizin sağlıklı, mutlu olmanız çocuğunuz için daha yararlıdır, inanın."