Sezai Karakoç denince aklıma MONNA ROZA “tek gül...” gelir. Oturdum ve başladım satırları okumaya,kalemim de elimde satırları çizmek için heyecanla bekliyor.lakin kalemi unuttum ben ve şiirin kalemi benim yüreğime dokunmaya başladı... annemle konuşmaya başladım sonra Monna Rosa üzerine, bu şiirin hikayesi üzerine... Birgül sultan ekledi son cümlesini “bu şiir benim olsun mu...” 21.02.21