“Eğer istersen,
Kitaplarım senin olabilir;
Hatta şiir defterim bile…
Zaten sen olmadığın vakit,
Benim kadar onlar da yalnızdır.
Bu çok sevdiğim;
Karadeniz kasabasında.”
Biletler kara borsada,
Bağır çağır alsınlar.
Gözyaşlarını süper et terleten suallere.
Giy elbiseni, usulca yaklaş,
Görmesinler!
Yüz binlerce satırı al hafızana lakin
Bilmesinler!
Adim adım hiç görülmemiş bir fayans,
Geri dönesin gelir çukur çukur.
Ne zaman taktın parmağına
Görmedim bir alyans!
Deli divane misin
Hele bir otur.
Ne aldinda yanına senindir boynunda,
Ağır gelirse eğilirsin.
Vurdukça ardı sıra açılsa da,
Gördüğüm en sağlam kilitsin...
Eğer istersen,
Kitaplarım senin olabilir ;
Hatta şiir defterim bile...
Zaten sen olmadığın vakit,
Benim kadar onlar da yalnızdır.
Bu çok sevdiğim ;
Karadeniz kasabasında.
Şiirlerimin neredeyse tamamını gece vakitlerinde yazdım. Gecenin karanlığı hislerimi daha iyi görmemi sağladı. Göz nesneyi göremeyince gönül ruhunu ortaya döktü. Karanlığa yüklediğim anlamlar gecemi tanımladı ve yaşattı zihnimde.
Herkes kendi duygularının şairidir. Şairlik bir unvan, bir meslek ya da bir yetenek değildir. İyi ya da kötü şiir yoktur. Duygular özeldir.
Biyografimi soracak olursanız;
Aklını, kalbini ve hayatını tanımlamaya başladığı günden beri farklı suretlerde kendini arayan bir yolcuyum sadece…
Sevgilerimle…