İki kardeşin ve bunların dayılarıyla olan ilişkisini farklı bir bakış açısıyla anlatan bir kitap. Duygu yükü ağır olan ve aile ilişkilerine güzel bir pencereden bakmamızı sağlayabilecek nitelikte olduğunu düşünüyorum. Hikaye akışının yavaş olmasına karşın tamamen akıcı bir dille yazılmış/çevrilmiş olduğundan keyifle okunabilir.
Klasik tarzda kitaplara olan önyargılarımı Sefillerden sonra komple yok ettiği için Sabahattin Ali’ye çok teşekkür ediyorum. Bu denli şahane bir esere geç kaldığım için içten içe utanç duyuyorum. Ancak hayatımda ilk kez bir kitabı ikinci kez okuyacakmışım gibi bir his var. Kitabı yeni bitirdim ve henüz etkisindeyken bunları paylaşıyorum. Gerçek duyguların ve gözlemlerin vücut bulduğu eşi benzeri olmayan bir kitaptır kendisi. Vaktimin bu denli hakkını veren daha nice kitaplara...