Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Betül Kışla
Betül Kışla
@betulkisla
215 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Kitabın ana karakteri olan Gregor Samsa, ailesiyle birlikte yaşayan gezgin bir satıcıdır. Babasının borçlarını ödeyebilmek, ailesini geçindirebilmek ve kız kardeşini konservatuara gönderebilmek için sürekli çalışmaktadır. Bir gün yatağında uyandığında bir böceğe dönüşmüş olarak bulur kendini ve tüm hayatı baştan yazılır. Ya da asıl gerçek ortaya
Bruno, henüz dokuz yaşındadır. Annesi, babası ve Gretel adındaki ablası ile birlikte Berlin’de büyük bir evde yaşar. İkinci Dünya Savaşı’nın sürdüğü o yıllarda Almanya’da Führer hüküm sürmektedir. Bruno’nun babası ise bir Nazi subayıdır. Bruno, bir gün akşam yemeğinde Führer’i evlerinde ağırlayacaklarını öğrenir. Bu, o ve ev ahalisi için oldukça
Yeraltından Notlar’da Dostoyevski, bize hastalıklı bir adamın kendiyle hesaplaşmasını belki de kendiyle hesaplaşamadığı şeyleri anlatıyor. Bu adamın roman boyunca ismi geçmez çünkü o büyük bir insanlığı temsil eder. Birçoklarının söylemeye cesaret bile edemeyeceği şeyleri söylemekten çekinmeye bu adam, kendi zihninin ücralarında dolanan, bu
Okur Takip Önerileri
"Seni kitap okuyan insanlarla tanıştıracağım. Hayat ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan yaşanmaya değer."
Denizci Martin Eden, burjuva kesiminden olan Ruth Morse'a aşık oluyor. Peki bu aşk onun için bir başlangıç mı olacak, son mu?
Kendini Ruth'a ve ailesine layık görmeyen Martin Eden, Ruth ile evlenebilmek için bir kişisel gelişim ve entelektüel olma yolculuğuna çıkıyor. Bu yolculukta kendini buluyor da diyebiliriz,kaybediyor da. Saf sevgisi ve azmiyle çıktığı bu yolda, kendisine inanmayan bir sevgili için gecesini gündüzüne katan, çoğu zaman bu uğurda aç kalan ve kendinden ödün veren bir karakter ortaya çıkıyor. Martin Eden o kadar çok okuyor, hızlı öğreniyor ve yazıyor ki başarı ve ün, onun için geç de olsa kaçınılmaz oluyor.
Tüm esere boyunca göreceksiniz ki mutluluğu hak eden biri varsa o da Martin'di. Aşktan daha farklı noktalara parmak basan, toplumun değer yargılarını bize sorgulatan bir eserdi. Özellikle eserin yarı otobiyografik olması bu kusursuz denebilecek eseri etkileyici yapan noktalardan biriydi. Kitap boyunca bu eserin güzel bir sonla bitmesini istedim lakin öyle olmadı. Martin'in Swinburne şiiriyle başlayan edebiyat hayatı, bir Swinburne şiiriyle bitti.
"Yukarı bakılsa mai ve daima mai; aşağı bakılsa siyah,daima siyah... Bir şey ki mai ve siyah olsun."
Eserde Mai hayali siyah gerçeği temsil eder. Bir nevi hayal ile gerçeğin çatışması görülmektedir. Kitapta kahramanımız Ahmet Cemil, yazar olma hayalleri kuran aynı zamanda geçim sıkıntısı sebebiyle yoğun bir şekilde çalışmaya mahkum olan bir karakterdir. Ahmet Cemil hayallerini gerçekleştirmek için umudunu kaybetmeden yol alırken gerçekler onu bambaşka yollara sürükler. Hem iş hem aşk hayatı beklenilenden farklı bir gelişme gösterir. Roman, Ahmet Cemil'in geleceğe dair hayallerinin yer aldığı mavi bir geceyle başlar, tüm yollar tükenince annesi ile beraber İstanbul'dan ayrıldığı siyah bir geceyle son bulur. Halit Ziya, Ahmet Cemil'in hayatının yanı sıra dönemin sosyal yapısını, ekonomik durumunu ve birçok yönünü eserinde bizlere yansıtmış.
Beni bu denli etkileyen toplumsal olan kısım değil, içsel-bireysel olan kısmıdır. Ana karakter Ahmet Cemil'in iç dünyasını, kimlik arayışını ve sorumluluklarını çok iyi yansıtır.
Benim gözümde bu kitap bir taşta beş kuş vuran kitaptır. Hem toplumsal tarihi makale okuyormuş gibi sıkılmadan okuyacaksınız,hem de insan psikolojisini okuyacaksınız.
"Şu an ne mutluyum ne de mutsuz. Sadece her şey geçip gidiyor."
• Osamu Dazai'nin hayatı da aynı bu kitapta olduğu gibi tek kelimeyle karamsar bir hayatmış. Bir çok başarısız intihar deneyiminden sonra başarıya ulaşmış ve hayatına kendi son vermiş.
•Kitapta, insanlardan çekinen, kimsenin kendisini olduğu gibi görmesini istemeyerek kendisine "soytarı" yüzü oluşturan bir karakterin çocukluk, gençlik ve yaşlılık yıllarını okuyoruz. O da aynı yazar gibi bir yandan hep ölmek istiyor. Ama ben karakteri anladım, o kadar içselleştirdim ki ona acıdım. Bu kısacık kitapla bile bana karakterin duygularını bu kadar net yansıtmayı başaran şey hem yazarın hem çevirmenin başarısıdır.
• Yazarın ölmeden önceki son eseri olan İnsanlığımı Yitirirken yazarın hayatıyla olan benzerliği sebebiyle aslında bir tür otobiyografik roman olarak da nitelendirilebilir belki. Yazar ölmeden önce, bize yaşamını ana hatlarıyla özetleyen bir eser bırakmış.
•2013 yılında çıkan bir veba salgınıyla insanlık bir anda çaresiz kalır. İnsanlar dakikalar içerisinde hayatlarını kaybetmektedir. Bu salgından kaçmaya çalışan insanoğlu birbirlerinden uzağa insanların az olduğu yerlere kaçmaya başlarlar. Bu kaos ortamı içinde Granser isimli 27 yaşındaki bir profesör hayatta kalmayı başarır. Altmış yıl sonra Granser yaşlı bir birey olarak modern insanlığın, eğitimin, dilin ve ahlakın çöküşünü bize anlatır.
•Pandemi gibi bir süreç yaşadık. Şu an ilk zamanlarda olduğu gibi korkutmuyor bizi Covid. Fakat salgınların öngörülemez durumlarını farklı bir kurguyla dinlemek ürpertiyor. Kızıl veba zamanında da tıpkı pandemi sürecindeki gibi sahneler var. Kendini hiçe sayan kahramanlar, sağlıkçılar olduğu kadar benciller, çıkarcılar ve açgözlüler de var. İki salgın arasında elbette büyük fark var. Çok kayıplarımız olmasına rağmen uygarlık seviyesinde bir çağ devirmeden atlattık diyebiliriz. Bir sabah uyandığınızda dünyada yaşayan tek insan olabilir ya da yıllarca diğer insanlarla bağlantı kurmadan bir ömür sürebilirsiniz. Küçük bir ihtimal, ama imkansız değil. Unutmayın hayatın ne getireceği belli olmaz. Hem yazar ne diyor "geçici düzenler köpük misali yok olup giderler." Ve bizi bekleyen yeni düzenin nasıl olacağını kestiremeyiz.
•1912 senesinde London Magazine'de tefrika halinde yayınlanan Kızıl Veba, modern edebiyatta ilk post-apokaliptik eserlerden biri olarak kabul edilir.
"Peki, bugüne kadar enerjisini neye harcamıştı? Yaşamının olduğu gibi devam etmesini garantiye almaya çalışmaya. Ana babası kendisini çocukluğunda olduğu gibi sevmeyi sürdürsünler diye pek çok isteğinden vazgeçmişti oysa gerçek sevginin zamanla değişip geliştiğini, yeni ifade yolları keşfettiğini bilmiyor muydu?"
Dışarıdan bakıldığında 24 yaşındaki Veronika'nın hayatında her şey yolundaydı. Yakışıklı erkeklerle geziyor, istediği her şeyi yapıyor, hayatında hiçbir şey kötü gitmiyordu. Ama iç dünyasında her şey çok farklıydı. Veronika mutsuzdu. Tüm bu olanlar artık onu tatmin etmiyordu. Hayatında bir şeylerin eksikliğini hissediyor bu durum onu içten içe bitiriyordu. Ve bir gün kaldığı manastırda aşırı dozda ilaç içerek hayatına son vermeye kalkıştı. Lakin aradan geçen saatlerin sonunda gözlerini bir akıl hastanesinde açtı. Veronika günler geçtikçe ayak uydurmaya başlamıştır. Kalbinin ağır bir hasar alarak bir kaç gün ömrünün kaldığını ona söylemişlerdir. Aslında ölmek isteyen Veronika için bu durum üzücü olmamalı ama asıl şimdi yaşamak istiyordur.
Okuduğumda neden daha önce okumadım diye pişman olduğum o kitap. Coelho'nun bu kitabı herkesin hayata bakış açısını değiştirecek. Ölümün bir kurtuluş olmadığını yaşamın düşündüğümüzden çok daha anlamlı ve güzel olduğunu hatırlatacak. Kitapta biraz olsun kendinizi bulacak, Veronika'nın tecrübesi ile şekillendiğinizi göreceksiniz.
