betül taşkın
@betultaskin_
Lisans
24 Kasım 1998
27 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
72 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Yaşadık sanırız, oysa gerçekte ölmüş gitmişizdir. Tümünden bir ders aldık deriz ama olan biten itiş kakıştır sadece. Bakarız, tasarlarız, ama baktığımız ya da tasarladığımız her şeyin elimizden kayıp gittiğini seyretmek zorunda kalırız, egemenliğimiz altına almayı ya da en azından değiştirmeyi planladığımız dünyanın da elimizden kayıp gittiği gibi, geçmişin ve geleceğin de elimizden kayıp gittikleri gibi, kendi kendimizin elimizden kayıp gidişi gibi ve zamanla her şeyin bizim için imkansız olacak olması gibi.
Sayfa 75Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"kendini yüzde yüz insanlardan yalıtmak, ama aynı zamanda da yüzde yüz onların içinde erimek... ama işte bütün insanlık", dedi.
Sayfa 15Kitabı okudu
yalnızım ama bir kente inen ordu gibi yürüyorum.
Sayfa 89Kitabı okudu
Ama benim için ne pazartesi ne de pazar var: Benim payıma düşen düzensiz bir biçimde geçip giden günler ve bunun gibi bir anda ortaya çıkıveren parıltılar.
Sayfa 86Kitabı okudu
Doğrusu, vaktimi nasıl geçirdiğim uzun zamandan beri kimsenin umrunda değil. İnsan yalnız yaşayınca, anlatmanın bile ne olduğunu unutuyor. İnandırıcılık da dostlarla birlikte ortadan kayboluyor. Olaylar da öyle. İnsan onlara da aldırmaz oluyor. Bir bakıyorsunuz konuşan insanlar beliriyor, bir bakıyorsunuz çekip gidiyorlar. Başını sonunu duymadığınız hikayelere dalıyorsunuz. Duyduğunuzu anlatın deseler, kötü tanıklık edersiniz.
Sayfa 22Kitabı okudu
Kocaman parkları ya da geniş çayırları seyrederken anlamam ilkbaharın geldiğini. Ben baharı, şehrin küçük bir meydanında, üç beş cılız ağaçta yakalarım, yeşillikler hoş bir hüzün gibi neşeli, güzel bir hediyeye benzemiştir.
Pek kimsenin uğramadığı küçük sokakları noktalayan, kendi de pek hareketli olmayan böyle tenha meydanları severim. Gereksiz düzlüklerdir bunlar, uzak gürültülerin arasında kaybolmuş, bekleyiş halinde yerler. Şehir ortasında köyler.
Sayfa 423Kitabı okudu
Eğrisiyle doğrusuyla hesaplandığında, dünden ne kaldıysa, yarından ne kalacaksa bugünden geriye de o kalır hep aynı olmaya, hep bir başkası olmaya duyulan doymak bilmez, sonsuz arzu.
Sayfa 416Kitabı okudu
Dünyaya sırt çevirmenin güzelliğine kendimi bir ikna edebilsem, ıstırap içinde, sonsuza dek mutlu olurdum! Çünkü, dediklerimi bana duyuran kulaklarımdan dökülen kelimeler, hoşuna gitmiyor. Kendimi yüksek sesle konuşurken dinlerken, konuşmamı bana taşıyan kulaklarım, kelimeleri düşünüşümü bana dinleten gerçek kulakla aynı şekilde dinlemiyor beni. Kendimi dinlerken ben bile kendim hakkında yanılırken, hatta bazen ne demek istediğimi bile anlayamazken, başkaları beni anlamaktan ne kadar uzaktır kim bilir!Başkaları ne karmaşık yanlış anlamalarla anlar bizi!
Sayfa 400Kitabı okudu