Sarmışsa da dünyamızı
Bencillikler,
Kötülükler..
Sevgiler,
İçtenlikler,
Ve kavgalarla
Bulurum
İnsanların yüreklerinde
Yıllardır susan
O saklı kalmış gülü.
Ey, bir çocuğun en içten gülüşünde kalan güneş
Kitapların içinde sessizce göveren
Ve bir işçiye ellerinin anlamını öğreten aydınlık
Kalbimi sana uyarlıyorum
Akla beni!
4 yıl önce değil bugün, yani tekrar okuduğum tarihte bir inceleme yazmak sanırım biraz da saygımı, sevgimi ve özlemimi belirtme amacı taşıyor.
15 yaşındayken kendisinden öykü dersi alma hayaliyle bir sene boyunca her pazar uzaktan gülümseyerek Güray Süngü'yü izlediğimi hatırlıyorum. 16 yaşındayken onun öykü atölyelerine katılacak kadar şanslıydım. Şimdi hepsi bir rüya gibi. Her geçen gün daha çok insanın onu sevmesi, yazdığı şeyleri benimsemesi, hayranı olduğu Oğuz Atay gibi bir role bürünüp insanlara "dert ettiğin şey önemsiz değil, hatta gel saçmalığını birlikte anlamlandıralım" benzeri bir mesaj vermesi beni çok mutlu ediyor. Bu kitabındaki öyküler de onun bir yazar olarak ne kadar samimi olduğunu anlattı bana her seferinde. Bazı yerlerde uzaklara daldım, bazı yerlerde kahkahalar attım ama o dürüstlüğü hep hissettim.
Kendisiyle tanışmak için en güzel kitaplardan birisi.
Not: Çok özlendi, fazla özlendi... Keşke birden köşe başında suret bulsa kendisi...