Beyaz Geceler
Cehennem insan yüreğinde sevginin bittiği yerdir, Anastasia...
Beyaz Geceler, Fyodor Mihailoviç Dostoyevski
Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem.
...malum,zeka güzellikle hiç yan yana gelmez.
Yalnız ve aşık bir adam ve aşkına karşılık bulamadığı bir kadın karakter ilk başlarda basit gelse de bana;Sanki tiyatro izliyormuşum gibi hissettim okurken ve birinin günlüğünü okuyorcasına heyecanlıydı.
Şu anda başımda binlerce musluk açıldı ve ben sözcükler nehrini boşaltmazsam boğulacağım.
"...Sonuçta hayallerde hayatta kalır..."
Bu kadar fazla açıldığıma, içimi döktüğüme, kitap gibi konuştuğuma pişmandım. Karşımdakinin beni anlayacağından emin olmadan ne diye açılmıştım?
Nietzche “Bana ruh bilim konusunda bir şeyler öğreten tek kişi Dostoyevski’dir.” demiştir. Gerçekten Dostoyevski, kişilerin yazgılarını dokurken, onların yalnızca davranışlarını, ilişkilerini, tepkilerini betimlemekle kalmayıp, bütün bunların altında yatan ruh durumlarına yer vermiş bir sanatçıdır.
Kitapta aşkın insanlar için ne kadar önemli olduğu, hayattan ve insanlardan tamamen kopmuş birini bile tekrardan canlandırdığı, aşık olunan kişiden kolay kolay vazgeçilemeyeceği, sevilen kişi sevene ne kadar acı çektirirse çektirsin ona karşı bir kin güdülemeyeceğini anlarız..
