Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Bahar
Bahar
@bhr_lcn
Diş Hekimi Asistanı
İstanbul
160 okur puanı
Kasım 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“Pişmanlıklarını telafi etme şansın olsaydı, bazı konularda farklı davranır mıydın?”
Herkesin geriye dönmek istediği tek bir an, değiştirmek istediği onlarca seçim ve sayılamayacak kadar pişmanlıkları vardır şüphesiz..
Yaptığımız seçimlerin ne kadarı bize aitti ve hayallerimizin? Bulunduğumuz anda olmaktan ne kadarımız memnun? Hiç bilmediğimiz
Spoi içerir!
Bazı şeyler bir anda gelişmez muhakkak birikmiştir, diyerek kitapta beni en çok etkileyen bir bölüme değinmek istiyorum..
Feride, Kâmran’ın evlendiğini öğrendiği zaman, bütün gün boyunca gülüp eğlenip, sonunda eline diken batınca hüngür hüngür ağlıyordu..
“Aşk” ne kadar çelişkili bir kelime.. Kimine mutluluk, kimine ise acı veren.. Peki aşk, her şeyi göze alabilmek mi? Körü körüne bağlanmak mı..? Ya ihanet? Aşk, ihaneti bile affettirir mi?
İşte Feride’nin macerası tam da burada başlıyor. İhaneti kabullenemeyip sevdiği kişiden ve hatta sevdiği birçok şeyden kaçıp, çok uzaklara gitmek zorunda kalıyor. Türlü türlü sıkıntılar çekiyor, imtihanlardan geçiyor…
Mutlu sonlu olmasına rağmen, keşke sonu böyle olmasaydı dediğim bir eserdi. Çünkü; gerçek sevgide ihanete yer olmadığı gibi, bunu bile bile kabullenip, geri dönmek de olmamalıydı..
Kitabın başlarında gördüğüm güçlü bir karakter vardı, fakat sonlarına doğru yine gördüğüm, çekilen onca zorluğun boşuna olduğuydu. Merak ettiğim bir şey vardı; Kâmran, Feride’yi sırf iffetini koruduğu için nikahına aldı.. Peki Feride de, Kâmran gibi evlenip bir de çocuk sahibi olsaydı, yine de kabul eder miydi?
Her şeye rağmen keyif aldığım, bazen gülüp, bazen ağladığım, okunmaya değer bir eser.
İnsan; doğar, büyür, yaşlanır ve ölür...
Bunun tam tersini düşünün... Yaşlanmış olarak doğan, yıllar içinde gençleşerek bebekliğine dönen Benjamin'in; fantastik, hatta fazlaca ütopik hikayesi...
Gerçek hayatta da bu böyle degil midir? İnsan, yaşlılığında da tıpkı bebekliğindeki kadar savunmasız, yardıma muhtaç değil midir?..
Okumaya değecek etkileyici ve anlamlı bir eser..
Okur Takip Önerileri
"Byzantion'dan İstanbul'a uzanan heyecan yüklü serüven..."
İstanbul aşığı birisi olarak, büyük bir merak ve heyecan içerisinde okudum her bir satırı. Sanırım beni bu eserde en çok etkileyen; yaşadığım bu megakentin böylesine güzel ve öğrendikçe daha çok merak uyandıran tarihinin kaleme alınma şekliydi... Kitapta bahsedilen birçok yeri ziyaret etmeme rağmen, her bir yeri, her karışına dikkat ederek, görsellikten ziyade kitabın bana hissettirdiği duygularla, büyüleyici tarihiyle, yeniden gezip bu defa farklı bir gözle bakacağım İstanbul'a...
Beni etkileyen bir diğer şey ise Ahmet Ümit'in, Nevzat Başkomiser karakteriyle dostluğu, aşkı bu kadar derin hislerle kaleme almasıydı. Kitabın başlarında tarihin büyüsüne kapılmış olsamda, sonlarına doğru yoğun bir duygu seline kapılmaktan kendimi alıkoyamadım...
Yazımı kitaptan bir alıntıyla sonlandırmak istiyorum.. "Şehirler de insanlar gibidir, geçmişlerini unuturlarsa, tarihlerinden kopartılırlarsa kişiliklerinden de kopartılırlar. Hiçbir özellikleri kalmaz. Birbirine benzeyen sıradan insanlar gibi olurlar. Oysa İstanbul sıradan bir şehir değil."
