“Kendinize zaman ayırın. İnsanlarla çok ülfet etmeyin. Kendinize yorgun zaman değil; zihnin ve bedenin diri zamanlarını ayırın ve yalnız kalmasını öğrenin. Yorgun oluyorsunuz, zihin de gönül de yorgun oluyor, oradan bir şey çıkmaz, çıkmıyor.”
anın gereklilikleri dışında her şeyi kafamıza takıp yaşayamadan, beklentiler içerisinde bi bakmışız ölüvermişiz. hayat bizim dertlerimizi büyüttüğümüz kadar düşündüğümüz kadar uzun değil. o yüzden ne düne takılıp kendimizi heba edelim ne de gelmeme ihtimali olan gelecek için endişe taşıyalım. an bu andır.
“Zamanından evvel açan çiçek kuruyor. Fakat semadan birkaç damla tenine değmeseydi, güneş hani okşamasaydı başını, o da vaktini beklerdi elbet. Yanlış zamanda veya yanlış yerde olmak da kaderin bir parçası. Sürüklenmesen, kendi ayaklarınla gitmezdin.”
“Hayatıma dönüp baktığımda, iyi bir şeyden mahrum edildiğimi düşündüğüm her seferinde aslında daha iyi şeylere yönlendirilmiş olduğumu fark ettim. Her ne olursa olsun, Allah’ın hükmünün sizin için en uygun ve en yararlı olduğu hususunda kalbinizi ikna etmelisiniz.”