Hayat böyledir işte, kimi zaman yanlış zamanlarda yanarız kimi zamanda yanlış insanlarda yıpranırız. Artık üzülme dememde boş yere olacaktır biliyorum. Elbet üzülecek, elbet acı çekeceksin. Ve bu acıların sonunda anlayacaksın, insanın yalnız olduğunu. Ve yıllar sonra, bugünkü haline gülüp geçeceksin.
Ne zaman mı?
Günler hızla akmaya başladığında ve yine bir çift göz karşısında tüm bildiklerini unuttuğunda...
Rüzgârın hep aynı estiğini ve saatlerin ise hep aynı hızla ilerlediğini anlayınca...
Yeni bir aşk bulduğunda... Kim bilir...