Duygusal ölüm raporu (D.1.11.22-Ö.9.8.23)
09.08.23
21.30
Öldüğüm gün. Saat 19.03 meftun mefta diye not düşülsün mezar taşıma. Çiçek ekilmesin üstüne, senin saçların benim toprağımda büyümez. Annemin parlak gözyaşları düşmesin ya da o parlak gecelerde yıldızlara taş atıp düşürmesinler boşuna arkadaşlarım; gözlerindeki parlak gece değmiyor nasılsa mezarıma. Her şeyi görmüşüm. Körüm sandım.
Kelebeğin ömrü azdır derler, ben senin gözlerinin ışığıyla beslenen ölümsüz bir kelebeğim. Sana olan sevgim ve hasretim Kaf dağının tepesinde açan bir gülün güzelliği kadar uzun ve koklanması kadar çaresiz.Aşk ne demek diye size sorarlarsa yanmak ve küllerinin savrulmasına bile müsaade etmemektir .
( Alıntı ) 💫
Bir Şeyler Yanmak Zorundaysa, Benden Başla
Yarım yamalak, bozuk
Vakitsiz yollanmışım şu boğucu dünyaya
Yarım bile denemez buna
Ben öylesine eksik ve aksak kalmışım
Ki doğa bana hile yapmış, aldatmış sanki
Yarım yamalak
Bozuk ve vakitsiz yollanmışım şu boğucu
Dünyaya ben öylesine eksik
Ve öyle aksak kalmışım ki köpekler
Bile havlıyor bana ah yapma, bunu yapma
bir yudum sen, bir yudum her şey
Her masal mutlu başlardı ve mutlu biterdi. Başka gezegenler vardı ama yaşam bulunmadı. Martılar, vapurdan atılan simitlere bayılırdı ve bu sadece bizim martılarımıza has bir özellikti. Sabah erken kalkmalar sevilmezdi ama özel randevular için bu geçerli değildi. Hele de işin ucunda kahvaltı varsa! Uzun uzun bakışmalar aşka sebepti ama bazen