İnsanın insanın kurdu olduğunu duyduğumuz inanç, dünyayı güvenilmez bir yer kılıyor . Dünya bir cehennem değil oysa ,iyiliğin kanatları hiç beklemediğimiz zamanlarda ruhumuzu okşuyor , uçurum aşağı düşerken kolumuzdan tutuveriyor .
Ne kadar da kırılganmış hayatlarımız! Baksana , nasıl da sızlıyor her yanımız , nasıl sızlıyor çocukluğumuz , kolumuzun uzandığı her yerde bir sadakatsizlik korkusu, insanın insana sokulduğu bütün sokaklarda ihanet kol geziyor .
Her an gidecekmiş gibi ,
Her şey her an bitebilir miş gibi yaşamak mümkündür .
Hüznün kanatlarına dokunursanız ,
Kendi adımlarınızın sesini duyamazsınız .
Orada sadece meleklerin hışırtıları vardır .
Gazze için dua zamanı.
Şehit yavruların resimlerine bakıyorum.
Ne kadar güzeller .
Bu güzellik duygusuz dünyaya meydan okuyor .
Bu güzellik hayatta maddi olanın dışında başka bir varoluşun da mümkün olduğunu haykırıyor.
Zira bu dünya ,ahiretin tarlasıdır . Dünya alet veya geçiçi bir konak olarak kullananlar için bu dünya , Allah'a giden yolun bir başlangıcı , bir vasıtasıdır.
Denildi ki ; 'İlmin evveli sükut , sonrası dinlemek , daha sonrası hıfzetmek ve daha sonrası ise onunla amel etmektir . En sonu da onu insanlara öğretmektir '.
Birini indirmek gibi bir derdim yok , yükselmek gibi de arzum iştahım da yok.
Aşağısı yukarısı farketmez, bırak başkaları başkalarına yar olsunlar , bizim Allahımız var ....