Sinner
"Babalar ölmez böyle ansızın, diyerek toprağını sevdi Viole. Onun kırgın ve biçare sesine dahi uzanmayan yüce ellerinden medet umacak yüzü bulamıyorum kendimde. Dizlerim tutmuyor, belim doğrulmuyor; beni uzunca bir ömürle cezalandıram Tanrı'ya yakaracak ses kalmadı ağzımda, kül gibi, kor gibi tutuşturdu dilimi sensiz geçen yıllar. Oğlunun saçlarına ak düştü, Taehyung, ağaç dallarından bir bir kopup toprağa bayılan solgun yapraklardan farkım yok, artık gençliğin anıları birer rüzgâr olup akıyor ihtiyar tenimden, adını sayıklıyorum kutsal bir zikir gibi, mektuplarını ninni niyetine kendime okuyarak kandırılıyorum çocuklar misâli. Seni düşlüyorüm, Livonya'nın kıyılarında koşuyorsun; telaşsız, dingin, hiç tükenmeyen bir tebessüm ağzında... Bana koşuyorsun. Yüzünün hatırası eskimek nedir bilmiyor. Sonra gün doğuyor ve gün bitiyor, düşlerim kalıveriyor asılı duvarlara, sen hâlâ toprağın altında, bir ölüden de sessiz, bir ölüden de kıpırtısız, beni bir başıma bırakıyorsun kışın ortasında. Nasıl eziyet ediyor dağlara düşen yağmurlar, ekinleri kasıp kavuran fırtınalar, nasıl eziyor ve eğiyor başımı ağzın olmadan şefkat göremeyip yoksun kalan o tek parmak... Yeryüzünü koşuyorum, yeri göğe katıyorum, arıyorum izini, seni bulamıyorum; içinde dolanan o katil çöküyor omuzlarıma, bağırıyorum, çağırıyorum, sesleniyorum adınla, adın kilitliyor boğazımı düğüm düğüm, ben seni bulamıyorum."
Bir Ağaç düşlüyorum…
Kökü iman, gövdesi amel, dalları ve yaprakları ilim, meyvesi ahlâk olan bir ağaç.
~
Mustafa Kutlu
Bir Ağaç Düşlüyorum...
Kökü iman,gövdesi amel,dalları ve yaprakları ilim,meyvesi ahlâk olan bir ağaç.
Kent, Tepe, Bir Çocuk, Bir Yemin, İki Liman ve Koridor...
Anılar kentlerde yaşar sevdiğim
kayalar asıl yüzlerimiz olur kimi zaman
tüm gökyüzü çiçekler için vardır oysa
rüzgar utangaç bir kızdır
sessizden teninde dolaşır
kokusunu bırakır yasak yolculukların
kan kesmiştir gözleri çocukların
uykularında çekmeceleri yağmalanır
can olur
Kent, Tepe, Bir Çocuk, Bir Liman, İki Yemin Ve Koridor
anılar kentlerde yaşar sevdiğim
kayalar asıl yüzlerimiz olur kimi zaman
tüm gökyüzü çiçekler için vardır oysa
rüzgar utangaç bir kızdır
sessizden teninde dolaşır
kokusunu bırakır yasak yolculukların
kan kesmiştir gözleri çocukların
uykularında çekmeceleri yağmalanır
can olur martıya
. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
Yoga ve Zen’de Toplumsal Eleştirinin İmkanı / Pınar Nurhan
Ülke yönetirken senden bekleneni yap.
Savaşı beklenmeyeni yaparak kazan.
Hiçbir şey yapmadan kontrol et dünyayı.
Nereden mi biliyorum?
Buradan;