Nedir bu nahvet-i Nemrûd ü nefs-i emmâre
Değil mi en sonu bir kabzacık türâb oluruz
(Nedir bu Nemrut kibri ve kötü benlik?
Sonunda bir avuç toprak olmayacak mıyız?)
Andelîb
Boğuşmak, hayat denen sebepsiz savaş için,
Yaşamak, en sonunda dikilen bir taş için.
işte bütün ızdırapların en korkuncu bu!
Bir avuç toprak olmak, düşünen bir baş için.
Orhan Seyfi Orhon
Son Yangın
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende can, canda