Bazen Allah'ın bizim için bir bahçe hazırladığını bilmeden bir çicek için ağlarız.
Tarih bilmeden gerçekler bilinemez
"Bir padişah ki budalaca kuruntu yüzünden, yirminci yüzyılda, İstanbul'a elektrik sokmaz. Telefon getirtmez. Askere manevra fişeği ile de ateş talimi yaptırmaz. Donanmayı, eğer denize açılırsa toplarını Yıldız'a çevirip vurabilir diye ön köprü ile bağlı Haliç'te çürütür. Bir padişah ki okullarda edebiyat dersi okutmaz. Kuru övme dışında tarih dersi verdirmez. Aşk şiirini, romanını bile yasak eder. Kendi adıdır diye bir sabah uyanıp bütün kısa "a"lı Hamidleri uzun "a"lı Hâmid'e ve veliahtının adıdır diye bütün Reşad adlarını Neşet'e değiştirtir. Otuz üç yıl böyle bir padişahın hükmü altında çöküp giden bu memlekette 1965'te onu "Ulu Hakan" diye ananları deneme tavşanı gibi kullanılmak üzere akıl hastanesine yollamaz da ne yaparsınız?"
# 
Falih Rıfkı Atay
Bazen Allah'ın bizim için bahçe hazırladığını bilmeden bir çiçek için ağlarız.
İbrahim Amca ve Cadallah Kuran’ın Hikâyesi
(Yaşanmış Hikâye, sonuna kadar okuyun!)
Bu kaleme aldığım, yaşanmış gerçek bir hikaye... Mısırlı doktor Saffet Hicazi’den dinledim bir Tv kanalında... Kendisi de, olayın kahramanından bizzat dinlemiş...
İbrahim Amca bir Türk... Fransa’da yaşıyor ve mütevazı bir bakkal dükkanı var, daha doğrusu küçük bir marketi...
O’ndan alışveriş yapan bir
Bazı mutluluk anahtarı an’lar.
Sakin ve telaşsız bir gün, denizi izleyip bi kahve içmek, birine satırların hislerini dökmek ve nasıl yansıdığını dinlemek.. Belkide eski sahafın raflarında bir hazine bulma edasıyla bir şeyler aramak, ne bulacağını bilmeden bulmak.