Geçti yılların bak! Bir yaprak misali, bir bir döküldü yere...
Savruldu gönlün ırak ellerde.
Söylesene! Ne kaldı bizden geriye?
Şimdi ne avutur ki geçmiş günlerden kalan hüzünleri...
Dümensiz gemiyi hangi yöne savurur ki rüzgâr? Amaçsız bir yol nereye kadar gider.
Ne zamana kadar ittirir bu gönül bizi...
Hani ; "Bir değirmendir bu dünya" demişti ya Şâir...
Öğüttü geçti işte bizi...
N.T