Oxuyub , oxuyacaq olan hər kəsə salam :]
Kitab olduqca maraqlı , axıcı tərzdə yazılıb. Oxuduqca sıxılmır adam. Hətta bəzi hissələrində kövrəlib, gözümün yaşını axıtdığım belə olub)).
Oxuduğum cümlələrin təsirinə qapılmış ola bilərəm )) Yaşanmışlıqlar , yaşanacaq olanlar və s.ilaxır.
Kitab qadın-kişi dostluğunun kökünə baltanı vurur desəm yeridir. Çünki , elə bir şeyin mümkün ola bilməyəcəyini təsdiqləmək istəyir sanki. Bəlkə də mümkündür , istisna hallar ola bilər hər zaman. Onun da altında yatan səbəblər var .
Mənim şəxsi fikrimə əsasən isə elə hal mümkün olmur. İki tərəfdən hər hansısa biri duyğulara qapılıb gedir.
Kitabın sonunu belə gözləmirdim açığı , daha da fərqli ola bilərdi fikrimcə. Baş verən hadisələri təkcə Mələk və Muradın baxış bucağından deyil Ayxanın da iştirakı olaraq oxumaq daha xoş olardı mənim üçün. Bəlkə də yazar bilərək o hissəni kitaba daxil etməyib ? Ayxanın hiss və düşüncələrini üçüncü şəxs olaraq bizim xəyal gücümüzə buraxıb ?
Oxuyacaq olan hər kəsə xoş mütaliələr ...
pessimistic lover
Rs sebebiyle okumam uzun sürse de klasik Kafka zevkini aldım. Genel olarak yapabileceğim herhangi bi yorum varmış gibi hissetmiyorum ama varoluşsal sancılar çeken birinin aynı zamanda aşk sancıları çekmesi hayatı daha katlanılmaz kılar diye düşünüyorum.
Ve Milena'yı pek sevemedim. Milena'nın Max'a yazdığı mektuplardan birinde Franz Kafka'yı iyi tanıdığı hakkında bir şeyler gevelemiş ama ben dünya üzerinde Kafka'yı iyi tanıyan herhangi birinin var olmuş olabileceğine inanmıyorum.
Ayrıca Milena, Kafka'nın saf ve ne yapacağını bilemeyen biri olduğunu düşünmüş (Max'a yazdığı mektuplardan anladığım kadarıyla.) Kafka'nın sürekli fiziksel hastalığı hakkında endişelenmiş ama ruhsal olarak ne hissettiğiyle pek ilgilenmemiş gibime geldi.
Bu tamamen benim şahsi fikrim.
Her şeye rağmen Milena'nın yerinde olmak ve o her kelimesinin duygu dolu olduğu mektupları almak isterdim.
Kitap gerçekten güzeldi. Geçmişe ya da geleceğe gitmek istediğiniz zaman bu kafeye gelip, özel olan sandalyeye oturmalı ve kahveniz soğuyana kadar gitmek istediğiniz ana gidip geri dönmelisiniz. Kahve soğumadan önce dönemezseniz bir hayalete dönüşüyorsunuz.
Bazı kuralları var. Örneğin, geçmişe gittiğinizde yaptığınız veya söylediğiniz şeyler geleceği değiştirmiyor. İlk okuduğumda bunu saçma bulmuştum. Geleceği değiştiremiyorsak neden aynı anı tekrar yaşayalım ki, diye düşünmüştüm. Ancak kitaptaki dört hikayeyi de okuyunca bu fikrim tamamen değişti. Gelecek değiştirilemese de geçmişte fark etmediğimiz ve fark ettiğimizde şu anki duygu ve düşüncelerimizi değiştirebilecek birçok ayrıntı olabiliyormuş.
Karakterler çok samimiydi, olaylar hiç sıkmadı. Anlatılanlar insanın içini ısıtıyor. Kitap kendini kesinlikle okutuyor. Farklı bir şeyler okumak istediğinizde araya sıkıştırabileceğiniz tatlı bir kitap. Tavsiye ederim.
Öncelikle , aldığım kitapların içeriğine bakmam , sürpriz olmasını severim. Bu kitabı da alırken konusuna dair hiçbir fikrim yoktu. Yazarını da tanımıyordum. Biyografi ve otobiyografi seven bir insan değilim. O yüzden kitap bana ağır geldi.
Yazarın fikirlerine çoğu yerde katılmıyorum çünkü sağlıklı insan düşüncesinde olmadığı açık bir şekilde belliydi. Hoşuma giden, onayladığım düşünceleri elbette var fakat İslam ve Hristiyanlık'a karşı hoş olmayan sözleri de vardı. Anlattıkları olayları bir önceki olaylarla bağlantısız ve uyumsuz buldum , bu da anlattığı olayları, düşüncelerini rastgele ve dikkat etmeden yazdığı izlenimi verdi. Yani sonraki bölümü yazarken öncekini unutmuş gibiydi.
Eminim yazarı seven, tanıyan daha çok sevecektir.
320 syf.
·
Not rated
"Kişisel gelişim kitapları adı üstünde bireyin gelişimine, kendisini fark etmesine bazı noktalarda eksikliklerinin farkında olup onları tamamlaması üzerine yazılmış kitaplardır." denilir.
Yüzlercesi varken kaçının nihai amacı bu şekilde yazılmıştır diye bir soru yöneltirsek bu sayının çok az olduğunu düşünüyorum(Şahsi fikrim).
Cüceloğlu'nun yazdığı bu kitap "Var mısın" daha başlar başlamaz içsel bir sorgulatmaya düşünmeye sevk ediyor.
Sohbet muhabbet üzerine yazılmış bu kitap bizi kendimizi tanımaya, özümüzü keşfetmek üzerine soru cevap şeklinde yazılmış tatlı bir kitap.
Sokrates der ki "Sorgulanmamış hayat, yaşamaya değmez!" Sorgulamak lazım ama neyi? Bu kitapta bunun cevabını da bulmak mümkündür.
Sonlara doğru kitap, film, müzik önerilerinin olması da biz okuyucular için güzel bir çalışma olmuş.
Son olarak da şu sözleri eklemek istiyorum:
"Yaşam bir danstır; amacımız değişen müzikle ahenk içinde dansın keyfini çıkarmaktır, sakın unutma!"
Carpe Diem...
Okunmasını tavsiye ederim keyifli okumalar
Kapağı ve iç dizaynı ile çok güzel olan ancak işleyişi pek de iyi olmayan, havada kalmış bir kitabın yorumuyla geldim.
Sıfırın Altında, Ali Hazelwood'tan okuduğum ilk kitap. Kadın-erkek arasındaki çekim, alışılmadık ve ortak mesleki hayatları, bir geçmişleri olması vs. derken gerçekten, şahane işlenebilecek bir kurguydu. Ama, cinsel sahneler ve mesleki anlatımların (ki onun dozu biraz azaltılabilirdi bence, çünkü inanmazsınız ama bu kitabı okuyanlar NASA'dan değil, mesela ben ) çoğu haricinde asla yeterince üzerine düşünülmemiş. Sanki, var olsun, kısa olsun ama benim olsun mantığıyla ilerlenmiş :(
Ian ve Hannah'tan çok güzel bir romantik komedi çıkabilirdi. Kaç tane kitapta bir adamın sevdiği kadının hayatını kurtarmak için buzulları aşıp, kendi hayatını riske attığını okuduk ki ?..
Diğer kitaplarını alıp okuma isteğim hâlâ duruyor. Yazarı tek bir eserden kara listeye almak bence doğru değil, diye düşünüyorum.
Tabii, tüm bunlar benim şahsî fikrim.
Konusuna gelecek olursak; Hannah ve Ian, yıllar evvel çeşitli sebepler vesileyle tanışmış iki yetişkin insandır. Birbirlerini görür görmez etkilenip, yakınlaşmışlar ancak farklı görüşlerde olduklarından "çift" olamamışlardır.
NASA'da çalışan bu iki mühendis, farklı görüşlerdeki bir proje sebebiyle gerilir. Hannah, projenin olurluğunu savunarak tek başına harekete geçer ve kendisini buzulların ortasında bir yarıkta bulur.
