Korku bile sınırda kalmış. Onlar bütün sınırları aşmışlar.
Sayfa 30Kitabı yarım bıraktı
"Köpekler bile bizi bıraktılar baba. Farkında mısınız?
" Evet kızım, köpekler de bizi bıraktı. Atılacak çöp yok ki çevresinde dolansın, koklasın. Ne kadar çok köpekleşmiş insan olduğunu görünce onların yokluğunu fark etmez oldum ben. "
Sayfa 59
Görünür yiter; aldanmışlık duygusunu dağıtır bir durgunluğun içinde.
Dünyayı güzel yapmayı becermişsin ama insanı becerememişsin Tanrı. İçlerine yalnızca güneşi koysaydın yeterdi. Işıksızlığı niye kattın?
Meğer yaşayan, her zaman ölenin önüne geçermiş.
Evet kızım. Köpekler de bizi bıraktı. Atılacak çöp yok ki çevresinde dolansın, koklasın. Ne kadar çok köpekleşmiş insan olduğunu görünce, onların yokluğunu fark etmez oldum ben.
"Acılar sevinçlerle yer değiştirecek."
BİLGİ YAYINEVİ
Biz , geleni kabul etmeyi öğrenmiş bir milletiz .
Sayfa 74 - Bilgi YayınlarıKitabı okudu
“Bir Göçmen Kuştu O” ile başlayan serüven, “Emir Bey’in Kızları” ile son buluyor. Bu öyle bir seri ki Ayla Kutlu’nun yakın arkadaşları bile karakterleri gerçek kişiler sanıyorlar, dahası yazar da artık onların kurgu olup olmadığını kestiremeyecek noktaya geliyor kendi kaleminden çıkmış olsalar da. Göçmen bir kuş olan Emir, Adil Emir Batubeg oluyor. Göçmenlikten Urfa ağalığına kadar yükseliyor da kanatları hep aşağılarda olan bir adam o. Çünkü yüksekler, dağlar, ormanlar, evi çok uzaklarda kalmış. Urfa’nın sarı sıcağı onun için ayrı bir uçurum oluyor içinde. Bu uçurumun etrafında kız kardeşi, ilk eşi Gülhayat, vurulduğu Nevnihal, sırasıyla Batu, Mahmut, Hüsra ve Leyla adlı çocukları köklerini aşağıya sarkıtan ağaçlara dönüşüyorlar. Her birinin yaprağında ayrı bir yaşam öyküsü, bambaşka anılar var. Bu kitapta en sevdiğim husus, tüm karakterlerin gizlisine ortak olmaktı. Okuyucu, onların birer karakter olduğunu bu kitabın daha en başında unutuyor. Onları seviyor, anlıyor, nefret ediyor ve onlar için gözyaşı döküyor. Evden zorla koparılan bir hayat, yine bir evin gölgesinde son buluyor. İnsanı da mekanı da canlı kalemiyle ve duygu yoğunluğu ile satırlara döken Ayla Kutlu, aynı zamanda tarihî ve siyasi bir tablo da çizerek mükemmel bir etki yaratmasını başarıyor. Böylece zihinlerin bir köşesinde kızıl saçlı ve çilli Leyla, elinden Yunus’u düşürmeyen Gülhayat, soğuk güzelliğiyle Hüsra ve yeri gelince herkesin her şeyi olabilen Nevnihal ile güçsüzlüklerinden güç yaratan Emir Bey yaşamaya devam ediyor. 
Ayla Kutlu 
Emir Bey'in Kızları (Bir Göçmen Kuştu O 2)
Erenlerin gönlünde
Ol sultan dükkân açtı
Nice bizim gibiler
Anda konuban geçti.
Sayfa 254
Vuruldum mu sana? Hayır, bu kolay bir şey. Hayatımı bağlamak isteği duydum. Bir limandın, canımı kurtaracaktın. Bir güneş, karda yorgan, savaşta at gibi. Bunlar sana bayağı mı geliyor? Benim için değil. Herkesin bulduğu sözlerle anlatırsam seni hafifsemiş olurum gibime geliyor. Aşık olmadım, seni sevdim. Seveceğimi ilk anda anlamıştım.
Sayfa 330 - Emir BatubegKitabı okudu
Bu ah ile bu zâr ile
Bu hikmeti kim ne bile
Bilse dahi gelmez dile
Sayfa 236
Varam ben dosta kul olam
Her dem açılan gül olam
Sayfa 224