İyi ki de şairler var diyorum. Yaşamak bir dize kadar kısa ve sonsuz olmalı. Bir pencerelik ömre, ne kadar da çok şey baktırabilir insan! Ömür bitmeden yani sonbahar gelmeden, güzellikler büyütmeli bahçemizde. Gülmesini iyi bilmeli insan, sevmesini, beklemesini hatta gökyüzüne bakmasını (Turgut Uyar’ın “Göğe Bakma Durağı” şiirindeki gibi) … Yani yaprak dökümü gelmeden, vakitlice yaşamalı…
(Maksut Koto - Sonbahar ve Hüzün
Türk Dili Dergisi, 771. Sayı)