İstemeden ben,zoraki hayat verdi bana
Ne kattı hayatıma hayret dışında
Gittik rızasızca ve anlamadık neydi acaba
Bu geliş,kalış, gidişteki mânâ
*ÖMER HAYYAM
Her satrında seni
Beni gizlerim
Okursun
Ağlarım ağlarım da
Bitmez bu yangın
Bil istedim
Beni bil
Şayet eğer bir prenses olsaydım
Karanlıklar saçardım
Sen de ben de solardık...
En acısını tadarak öğrendim bunu hırpalandım, kaç kere aynı yerden vuruldum düştüm kalktım kendimi tanıyamadım en dibe çöktüm ve ordan çıkamadığımda anladım ne kadar severseniz sevin yetmiyor..
İçim sıkılıyor
İçim sıkılıyor
Avluya çıkıyorum ve parmaklarımı
gecenin gergin teninde gezdiriyorum
hiç ışık yok
hiç ışık yok
Kimse güneşle tanıştırmayacak beni
kimse serçelerin şölenine
götürmeyecek beni
uçmayı anımsa
kuş ölümlüdür.
Kendi benliğimle kaybolan bir nokta ya yok oluş ya da imtihan
Ölmek kaç yerden kaç kere kaç canla
Dayanamıyacağım bir acı en derininden
Yok oluş ya da var etme beni benden benle
Daha kaç çaresizlik sığdırabilirim şu yüreğime
Daha kaç defa batar bir iğne en ucundan
Daha kaç karanlık kaplar beni
Kaç kuyu hapseder içine
Anlam veremediğim bir