fatma zehra
@bircharliechaplin
"Kıyamete kadar fillerin kölesi olarak yaşamak... Böylesi yaşam yaşamaya değer mi?"
"Değer yaşamak her şeye değer," dediler karıncalar. "Ölüm umutsuzluktır; oysaki en kötü yaşamda bile her gün umut güneş çiçeği gibi açar."
Sayfa 36Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Filler azlık, sizler çokluksunuz. Ama bilmeliydiniz ki haklı azınlık, haksız çoğunluktan daha güçlüdür
Sayfa 17Kitabı okudu
Benden daha mutsuz olanlar da vardı. Zaten annem de böyle düşünürdü; sık sık insanın sonunda her şeye alışacağını tekrarlardı.
Sayfa 72Kitabı okudu
Kızlar hayatlarıyla ilgili kararı Tanrı'nın ellerine bırakmamış, kendileri vermişti. Aramızda yaşayamayacak kadar güçlüydüler, kendilerine düşkünlerdi, her şeyi çok iyi görüyorlardı, aynı zamanda da kördüler.
Onlar için hayat, doğal ölümü daima yenen hayat değil, sıradan bir günlük ayrıntılar listesiydi:
"Pek çok kişi için, intihar bir Rus ruletidir. İçinde tek bir kurşun olan bir ta banca. Oysa kızların tabancası tamamen doluydu. Bir kurşun aile baskısı için. Bir kurşun genetik yatkınlık için. Bir kurşun olayların elde olmayan gidişi için. Bir kurşun toplumsal sıkıntılar için. Diğer iki kurşunun ne için olduğunu bilmiyorum, tek bildiğim şarjörün dolu olduğu."
Gerçek şuydu: Lisbon kızlarını unutmaya başlıyorduk ve başka hiçbir şey hatırlayamıyorduk
Therese cevap vermeden elini uzatıp yağmuru kont rol etti. "Cecilia tuhaftı, ama biz öyle değiliz," dedi.
Sonra hızlı hızlı devam etti cümlesine: "Biz yalnızca yaşamak istiyoruz. Eğer izin verilirse."
"Keder ve matem doğaldır.
Bir şeyin üstesinden gelmek bir karar meselesidir."
"Her şey yürür, ileriye ve dışarıya doğru, hiçbir şey çöküp gitmez / ve ölmek bel ki de hepimizin düşündüğünden başkadır, belki de ölen daha şanslıdır."
Sonunda şunu açık olarak kavramıştık:
Kızlar kılık değiştirmiş kadınlardı, aşkı da ölümü de anlıyorlardı; bizim görevimizse, onları büyülüyormuş gibi görünen sesleri çıkarmaktı.
Kız olmanın bir anlamda tutsaklık olduğunu ama bu tutsaklığın insanın aklını çalıştırıp hayal dünyasını genişlettiğini hissediyorduk