Fakir Baykurt’un Annesiyle Yaşadığı İlginç Anısı
Kahveden gelen güzel kokulara dayanamayan Fakir Baykurt annesine “Çay isterim, ille de çay!” diye tutturmuş. Annesi ise bu isteği geri çeviremez.
Fakir Baykurt’un elinden tutup kahveye götüren annesi kahveci Topal Hüseyin’i yanına çağırıp “Hüseyin bir bardak çay getir benim oğlana” der.
Çay
Kahveden gelen güzel kokulara dayanamayan Fakir Baykurt annesine “Çay isterim, ille de çay!” diye tutturur. Annesi evladının bu isteğini geri çeviremez.
Oğlunun elinden tutup kahvehanenin yolunu tutar… Kahveci Topal Hüseyin’i yanına çağırıp “Bir bardak çay getir benim oğlana” der.
Çay geldikten sonra o anki heyecan ile çayın nasıl içileceğini
"Kötü alışkanlıklar..."
Kötü alışkanlıklar deyince aklımıza gelen şeylerden birkaçı genelde şunlar oluyor : alkol , sigara , uyuşturucu türevi maddeler vb. Somut düşününce her şeyi daha sığ algılıyoruz ama derinlere inersek insanların elle tutulmayan , dışarıdan hayatına kötü bir etkisi yokmuş gibi izlenim veren ama aslında farkedilse
Ruhum Gel
Bizim içimiz sonsuz alemlerle doludur.
Bunu en iyi kim anlar aşık olan anlar.
Bir kişi aşık olduğu vakit bu vücudun aslında çok küçük bir şey olduğunu ve içindeki devasa alemleri zoraki taşıdığını ancak taşıyabildiğini anlar.
Asıl büyük alem insanın gönlüdür.
O Allah'a dosttur. Allah'a dost olduğu için kuluna dosttur.
Allah'a
Evet, severiz babamızı ama bir gün yitiririz onu. Annemizi severiz başta. Ya bizim ömrümüz onunkinden uzundur ya da onunki bizimkinden. Dolayısıyla ya o bizim cenazemizi görür ya da biz onunkini birden omuzlarımızda buluruz.
Peki, hangimizin daha önce ölmesi daha az acı verir?
Annemiz bize, biz ona, eninde sonunda kahrolalım diye mi verildik?
Yaşama Yeniden Tutunmak